Grupa plam słonecznych 2497 wygenerowała 11 lutego sporą aktywność słoneczną. Doszło do asymetrycznego częściowego koronalnego wyrzutu masy, CME oraz rozbłysku, który zbliżył się do poziomu M.

Wstępna analiza wskazuje, że cześć CME wysłało komponent plazmy skierowany w stronę naszej planety. Oznacza to, że 15 lutego spodziewana jest średniej wielkości burza magnetyczna. Wygląda na to, że nie będzie wystarczająco silna, aby można było zobaczyć zorzę polarną na naszej szerokości geograficznej, ale nigdy nie wiadomo tego na pewno.

Wczoraj ten sam aktywny region 2497 wygenerował kolejny rozbłysk tym razem lekko powyżej poziomu M1.0. Nie ma jednak żadnych nie ma informacji na temat ewentualnego kolejnego CME, który mógłby teraz zmierzać w stronę Ziemi. Dosłownie przed kilkoma minutami z tej grupy plam powstał kolejny, jeszcze silniejszy rozbłysk M1.8 i jemu również może towarzyszyć geoefektywny CME.

Ostatnio jakakolwiek aktywność na Słońcu jest czymś nadzwyczajnym, dlatego te zjawiska należy uznać za wyjątkowe. Nic nie wskazuje na to, aby oznaczały one jakąś zmianę w zakresie aktywności Słońca w najbliższym czasie. Obecnie na tarczy słonecznej znajdują się jedynie cztery grupy plam, ale w większości symboliczne i tylko wspomniana 2497 ma odbowiednią wielkość i konfigurację magnetyczną Beta-Gamma-Delta, sprzyjającą generowaniu zjawisk solarnych.