Erupcja wulkanu Anak Krakatau

Chmura, która unosi się nad wulkanem nie ma więcej niż 150 metrów. Erupcja powoduje lawiny skalne schodzące po stokach stożka. Z krateru jest emitowana gęsta biała chmura pary wodnej i gazów. Wulkanolodzy uważają, że magma jest nadal wstrzymywana wewnątrz komory magmowej. Monitoring sejsmiczny pozwoli na estymacje, co do możliwości nastąpienia faz gwałtowniejszej aktywności.

Anak Krakatau to w lokalnym narzeczu Dziecko Krakatau. To właściwie pozostałość po ogromnej erupcji wulkanu Krakatau z 27 sierpnia 1883 roku. Erupcja ta do dzisiaj budzi grozę. Ogień strzelający z wulkanu był widziany nawet z odległości 4800 km. Eksplozja nawet 150 kilometrów od wulkanu była słyszalna z natężeniem dźwięku o wielkości 160 decybeli.