Etna, majestatyczny wulkan na wschodniej Sycylii, znów dał o sobie znać. Jego najnowsza erupcja została uchwycona przez satelitę Copernicus Sentinel-2, który wykorzystał krótkofalową podczerwień, by uchwycić wypływające strumienie lawy. Etna, sięgająca 3357 metrów, jest znana ze swojej ciągłej aktywności, stanowiącej zarówno zagrożenie, jak i fascynujący spektakl dla mieszkańców i turystów Katanii.

W mediach społecznościowych zapanował szał, gdy internauci podzielili się filmami przedstawiającymi wulkaniczne pióropusze rozświetlające nocne niebo. Mimo że lotnisko w Katanii wciąż funkcjonuje, erupcja stanowi przypomnienie o latentnym niebezpieczeństwie, które towarzyszy temu naturalnemu zjawisku.

Nie tylko Etna jest pod obserwacją. Islandia również znajduje się w stanie gotowości ze względu na aktywność wulkaniczną. W Grindavik zarejestrowano wstrząsy związane z formowaniem się tunelu magmowego, co doprowadziło do ewakuacji tysięcy mieszkańców.

Dane satelitarne okazują się niezastąpione w monitorowaniu aktywności wulkanicznej. Zaawansowane przyrządy optyczne i radarowe satelitów pozwalają wykrywać nie tylko strumienie lawy, ale także osunięcia ziemi, pęknięcia gruntu i trzęsienia ziemi. Satelitarne czujniki atmosferyczne mogą również identyfikować gazy i aerozole emitowane podczas erupcji.

Etna, najwyższy i najaktywniejszy wulkan Europy, jest ważnym elementem krajobrazu Sycylii. Jego wysokość waha się w zależności od erupcji, a jego aktywność znacząco wpłynęła na topografię wyspy oraz lokalny ekosystem śródziemnomorski.

Żyzne gleby wulkaniczne Etny sprzyjają rolnictwu, a jej zbocza są pokryte winnicami i sadami. Różnorodność biologiczna wulkanu, od kratery na szczytach po strumienie lawy, czyni go ważnym centrum bioróżnorodności.

Etna, wpisana w 2013 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, jest nie tylko atrakcją turystyczną, ale i obiektem badań naukowych. Mieszkańcy Katanii i okolic, mimo częstej aktywności wulkanu, nauczyli się żyć w harmonii z tym dynamicznym zjawiskiem.