Na zachodzie Antarktydy klimatolodzy odkryli dużą rzekę subglacjalną o długości 460 km, która pod względem długości i objętości transportowanej wody przekracza wiele dużych europejskich arterii wodnych. Wyniki badania przeprowadzonego przez British Imperial College London (ICL) zostały opublikowane w czasopiśmie Nature Geoscience.

Według klimatologów rzeka ta przyspiesza topnienie pokrywy lodowej. Próbowali zidentyfikować przyczynę tego przyspieszenia i zbadali strukturę, prędkość i kierunek przepływu przepływów lodu w zachodnich regionach Antarktydy. Eksperci opracowali również mapę prędkości przepływu masywów lodowych.

Naukowcy zidentyfikowali anomalne strefy, w których prędkość ruchu mas lodu była wysoka. Badania ich struktury wykazały, że tereny te sąsiadują z dużą rzeką subglacjalną. Każdego roku te regiony lodowców tracą więcej masy niż inne obszary masywów lodowych o niskiej prędkości ruchu. Zdaniem naukowców różnice te wskazują, że antarktyczne rzeki pod lodem przyspieszają proces „zsuwania się” lodowców do oceanu, co zwiększa tempo ich topnienia.

Zdaniem naukowców to właśnie regiony polarne Ziemi i lodowce górskie ucierpią w pierwszej kolejności na skutek zmian klimatu. Temperatura na ich terytorium w ostatnich latach wzrosła o 4-9 stopni wyższa niż w minionych stuleciach, co nieodwracalnie doprowadzi do zauważalnego zmniejszenia ich powierzchni i topnienia lodu na dużych obszarach Antarktydy i Arktyki.

W niedalekiej przyszłości naukowcy zamierzają przeprowadzić podobne pomiary dla innych regionów Antarktydy. Odkrycie i badanie rzek subglacjalnych, zdaniem ekspertów, pomoże dokładnie określić, jaką rolę odgrywają ukryte arterie wodne w procesie przyspieszonego topnienia południowej pokrywy lodowej Ziemi.