Cukier kokosowy pochodzi z palmy kokosowej, a dokładnie z zawartego w niej soku, podobnego do syropu klonowego. Produkt stanowi alternatywę dla innych popularnych słodzików. Skąd jednak jego rosnąca popularność?

Aby zebrać sok z palmy kokosowej, nacina się ją i czeka się, aż płyn powoli zacznie się sączyć. Następnie pozyskaną substancję miesza się z wodą i długo gotuje, aż do powstania gęstego syropu. Producenci wytwarzają granulowany cukier kokosowy poprzez jego wysuszanie i poddawanie krystalizacji.

Cukier kokosowy posiada wygląd podobny do konwencjonalnego cukru, różni się za to od niego zawartością mikroelementów. Przykładowo w 100 g cukru z buraków cukrowych znajduje się około 99,98 g czystego… cukru. Reszta to śladowe ilości minerałów, takich jak sód oraz wapń. W 100 g cukru kokosowego cukier stanowi 75 g, a reszta to potas, sód, żelazo, cynk, wapń oraz śladowe ilości przeciwutleniaczy, takich jak polifenole, flawanoidy oraz antocyjanidyny. Ciekawą zawartość cukru kokosowego stanowi również odrobina inuliny, która spowalnia wchłanianie glukozy przez nasz organizm, a także wpływa pozytywnie na stan zdrowia jelit.

Nie możemy jednak zapominać, że cukier kokosowy to wciąż cukier, a jego zbyt duże spożycie tak samo może skutkować przybieraniem na wadze, psucie się zębów oraz gorsze samopoczucie. Jest on dobrą alternatywą dla innych słodzików, ale powinien być śladowym elementem naszej codziennej diety.