Burza słoneczna może spowodować dwuletnią przerwę w dostawach prądu

 

Na odbywającym się właśnie w USA Space Weather Enterprise Forum rozmawiano o ryzykach, jakie niosłoby dla Ziemi zmierzenie się z wydarzeniem tej skali jak te z 1859 roku. Znamy je dzisiaj, jako wydarzenie carringtońskie od nazwiska Richarda Carringtona, astrofizyka amatora, który zarejestrował najpotężniejszy rozbłysk słoneczny, jaki wystąpił w historii. Jego siła jest trudna do ustalenia, ale skutki spowodowały porażenie kilku radiotelegrafistów.

 

To samo zjawisko, które grozi teraz naszym elektrowniom wtedy wywołało łuki elektryczne między kablami telegraficznymi. W dzisiejszych warunkach jest to jednoznaczne ze spaleniem pobliskich transformatorów, co będzie skutkowało przerwą w dostawie energii. Gdyby zdarzenie to miało skalę porównywalną do tego z XIX wieku uszkodzeniu mogłoby ulec tak dużo transformatorów, że nie byłoby możliwości szybkiej naprawy zdewastowanej sieci. Bez wątpienia byłby to cios na skalę globalną.

 

Eksperci z NASA stwierdzają, że nie da się ustrzec przed skutkami pogody kosmicznej, ale można je zminimalizować. Jako pierwszy krok podają konieczność współpracy międzynarodowej, bo tak jak w przypadku zagrożeń tak i w przypadku aktywności słonecznej ważne jest odpowiednio wczesne wykrycie zagrożenia. Nawet teraz Słońce obserwuje wiele urządzeń i jeśli dojdzie do rozbłysku wielkiej mocy z pewnością zobaczymy go zanim do nas dotrze.

 

Potrzebne są jeszcze procedury awaryjne na przykład wygaszenie bloków energetycznych i celowe wyłączenie infrastruktury, aby przeczekać okres fluktuacji powodujących zjawisko indukcji magnetycznych. To samo powinni zrobić operatorzy telekomunikacyjny. Niestety tego, co jest w przestrzeni nie da się zapewne ocalić, ale ograniczymy dzięki temu czas dochodzenia do normalności i być może będziemy go liczyć w tygodniach lub miesiącach a nie latach.