Właśnie odbywa się znany konkurs piosenki, tak zwany Festiwal Eurowizji. Ta komercyjna impreza składa się z trzech koncertów, dwóch półfinałów i finału. Wczorajszy półfinał był klasycznym przykładem tego o co chodzi w pojęciu "gender". Na gwiazdę wieczoru zamiast słowiańskich pięknych kobiet duńscy producenci show wypromowali brodatego transwestytę.

Poza całą menażerią dziwaków w drugim półfinale szczególnie zarysował się kontrast na przykład między propozycją piosenki z Polski z tradycyjnymi słowiańskimi rytmami i seksownymi kobietami oraz z Austrii z dziwnym brodatym mężczyzną o wyraźnie nieaustriackich rysach twarzy ubranym w suknię i każącym do siebie mówić Conchita Wurst, czyli po prostu Conchita Kiełbasa.

W czasach poprzedniego PRL, gdy jeszcze zamiast słuchać Brukseli słuchaliśmy Moskwy, organizowany był konkurencyjny festiwal Interwizji, czyli telewizji państw w bloku radzieckim w tym Polski. Takie kuriozum nie miałoby wtedy racji bytu. Być może Festiwal Eurowizji to po prostu niepoważna impreza i tak niewątpliwie jest skoro kiedyś wygrał go zespół rockowy, którego uczestnicy mieli charakteryzację potworów. To był jednak żart, a nieukrywane uwielbienie okazywane przez duńskich realizatorów temu dziwadłu reprezentującemu Austrię jest po prostu niesmaczne.

Nacisk na promowanie ideologii pomieszania płci jest ogromny i komuś bardzo zależy na promowaniu takich wynaturzeń i przedstawianiu ich jako coś zupełnie normalnego, a wręcz godnego admiracji. Kroczy to z jednoczesnym dyktatem w postaci "walki z homofobią" lub "walki z rasizmem" (niepotrzebne skreślić) co jest de facto cenzurą mającą za zadanie zamknięcie ust wszystkim, którzy ośmielają się skrytykować na przykład nadreprezentację środowisk LGBTQ w przestrzeni publicznej.

Konkurs finałowy Rurowizji odbędzie się jutro w godzinach wieczornych. Jeśli wszystko będzie zmierzało do tego, że wygra go upodobniony do Jezusa pan w sukience o pseudonimie Conchita Kiełbasa, będzie to oznaczało, że Festiwal mógł zostać wykorzystany do oddziaływania na społeczeństwo celem implementacji obcych nam kulturowo wzorców. Zadaniem tej prowokacji jest opatrzenie nas z takimi dziwadłami.

Kropla drąży skałę i po jakimś czasie już zupełnie co innego będzie nas szokowało, tak właśnie urabia się społeczeństwo. Oczywiście dzieje się to na dużo większą skalę, a Eurowizja jest tylko jednym z przykładów tego procesu. Zresztą kiedyś konkura ten wygrał już transwestyta, Dana International, z Izraela. Tylko czy zachwycanie się takimi ludzmi zamiast im pomóc to jest rzeczywiście postęp czy raczej regres cywilizacyjny? Przypomnijmy, że hasło komunistów brzmiało "wyrwijmy z posad bryłę świata" i wygląda na to, że nadal wyrywają, tylko proletariat jest teraz pozycjjonowany gdzie indziej.

^{Kadr z występu polskiej propozycji na Festiwal Eurowizji - Źródło: YouTube}

Gdy widzi się skalę propagandy i skażenia kulturowego, które jest sączone do wielu społeczeństw jednocześnie i w sposób skoordynowany, to można utracić nadzieję na to, że walka z takimi niekorzystnymi zmianami na Ziemi ma w ogóle sens. Takie igrzyska jak Festiwal Eurowizji pokazują jak w soczewce obowiązujące trendy, więc miejmy nadzieje, że Europa nie zagubiła się jeszcze zupełnie i słowiańskie piersi pobiją w konkursie na głowę brodatego transwestytę w sukience i z „kiełbasą” w gaciach.