Naukowcy sugerują, że teoria demokracji ma fatalną wadę: większość ludzi jest po prostu zbyt głupia, aby wybrać odpowiedniego kandydata. Zgodnie z teorią, demokratyczny proces opiera się na założeniu, że większość ludzi dokona wyboru najlepszego kandydata politycznego lub najlepszego z zaproponowanych pomysłów politycznych.

Ale coraz więcej badań wskazuje, że wyniki demokratycznych wyborów wskazują, że zwyciężają raczej przeciętni przywódcy i politycy. Badania prowadzone przez profesora Davida Dunninga, psychologa z Cornell University, wykazały, że ​​niekompetentni ludzie z natury nie są w stanie ocenić kompetencjo innych osób, oraz ocenić jakości idei promowanych przez nich.

Na przykład, jeśli osoba nie jest ekspertem w dziedzinie reformy systemu podatkowego, jest jej bardzo trudno ocenić poglądy kandydatów, którzy rzeczywiście są w tej dziedzinie ekspertami.  Ona po prostu nie ma wystarczająco dużo psychicznej zdolności do podjęcia koniecznych wniosków.

W rezultacie, bez względu na ilość informacji i faktów na temat kandydatów politycznych ktoś taki nie jest w stanie pokonać wrodzonej niezdolności wyborców, aby je zrozumieć.

Profesor Dunning powiedział: "Bardzo dobre pomysły trudno jest zrozumieć ludziom, ponieważ większość z nich nie ma na tyle doświadczenia, aby rozpoznać, taki dobry pomysł."

On i jego kolega profesor Justin Kruger, który wcześniej pracował w Cornell, a teraz ma profesurę na Uniwersytecie Nowojorskim, wielokrotnie wykazali, że ludzie angażują się w samooszukiwanie, jeśli chodzi o ocenę swoich umiejętności intelektualnych.

Bez względu na warunki testowe: poczucie humoru, umiejętności lub zdolności do gry w szachy, naukowcy odkryli, że ludzie zawsze oceniają własne możliwości, jako "powyżej średniej".  Nawet ci, którzy są w przeprowadzonych badaniach najgorsi ze wszystkich.

"Jesteśmy stronniczy w swoich orzeczeniach na temat innych ludzi i o sobie.  Stopień swojej niekompetencji określa jak bardzo jesteśmy w stanie ocenić kompetencji innych ludzi "- powiedział profesor Dunning.

Powód tego jest prosty: "Jeśli masz braki w wiedzy w danej dziedzinie, nie będziesz w stanie ocenić braków lub zaniechań innych osób" - mówi Dunning prof.

Dziwne, ale w tych eksperymentach, ludzie mają tendencję do łatwego i dokładnego zbiegania się w opinii na temat tego, kto jest najgorszym piosenkarzem, ale nie byli w stanie wymienić najlepszego.

Rzeczywiście, mówi profesor Dunning, nieświadomi ludzie mogą być sędziami wybierającymi najgorszych kandydatów i pomysły, a wszyscy cierpią na ślepotę wywołaną przez brak osobistego doświadczenia.

Niemiecki socjolog dr Mato Nagel ostatnie testy teorii prof. Dunninga i Krugera wykonał z wykorzystaniem modelu komputerowego symulującego proces demokratycznych wyborów. W jego modelu matematycznym podjęto założenie, że cechy przywódcze wyborcy są rozproszone wzdłuż krzywej w kształcie dzwonu, niektórzy z nich to naprawdę dobrzy menedżerowie, niektórzy bardzo źli, ale większość z nich to przeciętni przywódcy. 

W takim przypadku wyborca ​​nie jest w stanie ocenić zdolności przywódczych kandydatów politycznych, które są wyższe niż jego własne. W tych symulowanych wyborach zawsze wygrywał kandydat, którego cechy były tylko nieco powyżej średniej.

Dr Nagel doszedł do wniosku, że demokracja rzadko lub nigdy nie wybiera najlepszego przywódcę.  W porównaniu do dyktatur lub innych form rządu na korzyść działa tylko to, że skutecznie zapobiega dojściu do władzy kandydatów z umiejętnościami poniżej średniej.