Prehistoryczne gady bywały nie większe od kurczaka i olbrzymie wielkości autobusu. Teraz naukowcom udało się dowiedzieć, w jaki sposób tyranozaury mogły urosnąć do tak ogromnych rozmiarów.

Masa współczesnych drapieżników lądowych waha się od kilku gramów do ponad tony, podczas gdy w erze mezozoicznej granice te były znacznie szersze. Najmniejszy znany mięsożerny dinozaur ważył nie więcej niż 200 gramów, podczas gdy waga największego szacuje się na od siedmiu do 20 ton. Na przykład dorosły Tyrannosaurus rex ważył około ośmiu ton – cztery razy więcej niż przeciętny hipopotam.

Wcześniej naukowcy uważali, że tak wielka różnica w wielkości była spowodowana tempem wzrostu. Małe dinozaury rosły powoli, a gigantyczne dinozaury rosły nienormalnie szybko. Jednak po przestudiowaniu wycinków kostnych około 80 gatunków mięsożernych dinozaurów międzynarodowy zespół paleontologów ze Stanów Zjednoczonych i Argentyny doszedł do wniosku, że istnieje tylko bardzo słaby związek między tempem wzrostu a ostatecznym rozmiarem ciała. Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Science.

Faktem jest, że tempo wzrostu ciała, a tym samym szkieletu, jest „rejestrowane” w dużych kościach w taki sam sposób, jak nacięcia piłą pnia drzewa, w postaci słojów wzrostu. Ponieważ warunki życia zmieniają się w ciągu roku np. pora deszczowa zostaje zastąpiona suszą, gdy brakuje pożywienia, zmienia się również tempo wzrostu organizmu, dlatego na nacięciu kości widać szerokie pasy powstałe podczas sezonu żerowania i wąskie, co oznacza, że ​​w tym czasie właściciel szkieletu był niedożywiony.

Porównując liczbę lat wzrostu zwierzęcia oraz szerokość słojów na przekroju kości, można określić tempo i czas trwania wzrostu. Okazało się, że niektóre gigantyczne mięsożerne dinozaury rosły równie wolno jak obecne aligatory, ale wśród mniejszych gatunków były takie, których tempo wzrostu było porównywalne z tempem rozwoju współczesnych ssaków i ptaków. Inna sprawa, że ​​długość życia małych gatunków wynosiła około 10–20 lat, podczas gdy tyranozaury osiągały dojrzałość dopiero w wieku 20 lat i żyły około 30–40 lat.

Innymi słowy, nie tyle tempo wzrostu, ile długość okresu aktywnego przyrostu masy odegrała kluczową rolę w tym, że przedstawiciele niektórych gatunków dinozaurów stali się tak wielcy. Jednocześnie tyranozaury nie rosły zbyt szybko - najmniejszy znaleziony szkielet należał do ważącego około 30 kilogramów zwierzęcia, które zmarło w wieku dwóch lat.

Dinozaury te miały jednak mnóstwo czasu na stopniowy rozwój i wzrost. W wieku 14-16 lat tyranozaury przybrały na wadze około dwóch ton, po czym w ciągu czterech do sześciu lat ponad dwukrotnie zwiększyły swoją wagę, osiągając w końcu wymiary takiej dinozaury, do którego przywykliśmy w filmach.