Firma budowlana Obayashi Corp. z Tokio ma nadzieję na uruchomienie w 2050 roku specjalnej windy kosmicznej do przewożenia pasażerów i ładunku w pojeździe, który porusza się dzięki taśmie z nanorurek węglowych o wysokości równej jednej czwartej drogi na Księżyc.

Cała winda miałaby mieć aż 96 000 kilometrów i miałby być podłączona do stacji na Ziemi. Pasażerowie będą podróżować od powierzchni Ziemi na końcowej stacji, Centrum Badań i Obiektu mieszkalnego położonego na wysokości około 36 000 km. Pojazd transportowy ma się poruszać z prędkością 200 km/h przy takiej prędkości wyprawa ta zajmie około tygodnia.

Koncepcja windy w kosmos istnieje od 1895 roku, kiedy to rosyjski naukowiec Konstanty Ciolkovski został zainspirowany nowo wybudowaną wieżą Eiffla, i wygłosił ideę budowy niezależnej wieży służącej dotarciu do orbity geostacjonarnej z powierzchni Ziemi. Pomysł od tego czasu stał się rdzeniem science fiction, ale w ostatnich latach na ten temat odbyły się konferencje naukowe, a NASA jest aktywnie zaangażowany w działania na rzecz jego urzeczywistnienia.

Koszt wynoszenia sprzętu i ludzi powinien spadać oraz spodziewana jest większa niezawodność metody. Straty drogich satelitów są zawsze bolesne a w każdym z prowadzonych rakietowych programów kosmicznych zdarzały się wpadki i katastrofy.

Według informacji z Obayashu Corp. konstrukcja wieży mogłaby być ukończona do 2050 roku. Nie wiadomo jednak jak miałaby być finansowana. Firma ta w najbliższych dniach oddaje do użytku najwyższy budynek w Japonii, jakim jest Tokyo Sky Tree, który mierzy 634 metry wysokości. Niewykluczone, że pomysł kosmicznej windy został wyciągnięty w celach promocyjnych, ale jest to tez deklaracja uznanego koncernu budowlanego do gotowości przy pracach nad takim obiektem.