Jak poinformował agencja prasowa RIA Novosti rosyjscy biolodzy z powodzeniem rozmrozili nasiona roślin z syberyjskiej wiecznej zmarzliny. Nasiona znajdowały się w lodzie przez 30 tysięcy lat, teraz wyhodowano z nich okazy kopalnych roślin. Naukowcy opublikowali wyniki swoich badań w prestiżowym czasopiśmie Journal of National Academy of Science.

Zamrożone szczątki roślin i zwierząt są szczególnie interesującym i kompleksowym źródłem informacji o życiu na Ziemi w poprzednich tysiącleciach. Pozostałości roślinności, skór i tusz dawnych zwierząt może nauczyć nas znacznie więcej niż nawet najbardziej szczegółowe skamieniałości. Fragmenty DNA ze szczątków dają szansę na ożywienie flory i fauny okresu lodowcowego.

Grupa rosyjskich biologów pod kierownictwem Davida Gilichinskiego z Instytutu Fizykochemicznych i Biologicznych Problemów Gleboznawstwa w Pushchino badali szczątki roślin, pochowanych pod kilkunastoma metrami wiecznej zmarzliny w pobliżu brzegów rzeki Kołymy w rejonie Magadanu.

Obszar ten jest dobrze znany ze swoich depozytów zamrożonych roślin rosnących na północno-wschodniej Syberii w późnym plejstocenie około 40-25 tysięcy lat temu. Większość z nich znaleziono w zamarzniętych gniazdach gryzoni, które wykorzystywały łodygi roślin do tworzenia swoich domostw. Naukowcy często odnajdują fragmenty nasion, ale żadnego z nich nie udało się z powodzeniem wyhodować do postaci rośliny.

Gilichinski i jego koledzy próbowali wielu znanych i nowo odkrytych próbek osadów w poszukiwaniu nasion rośliny Silene stenophylla Ledeb należącej do rodziny goździkowatych. Ta nisko rosnąca bylina rosnąca w surowym klimacie Jakucji i ma bardzo wysoką odporność na zamrażanie i rozmrażanie.

W jednej z takich próbek osadów biolodzy odkryli kilka nasion roślin, zachowanych w stanie niemal idealnym. Analiza wykazała, że ​​wiek próbek znalezionych przez Gilichinskiego i jego współpracowników to około 30 000 lat. Naukowcy wybrali najbardziej rokujące na powodzenie nasiona i umieścili je w specjalnej pożywce.

Po pewnym czasie kiełki nasion zamieniły się w pełnowartościowe rośliny. Biolodzy przeszczepić je na ziemię i próbował otrzymać normalne nasiona, starożytny krzew skrzyżowali między z nowożytnym "kuzynem". Jak zauważają, kształt i kolor roślin z czasów nam współczesnych i starożytnych były identyczne, z wyjątkiem kwiatostanu. W szczególności, płatki nowoczesnej Stenophylli były szersze i "wycięte" w porównaniu z kopalnymi kwiatami. Po drugie, starożytne krzewy były hermafrodytami, czyli krzew miał kwiatostany "kobiece" i "męskie", a kwiaty nowoczesnego krewnego, posiadają słupki i pręciki.

W obu przypadkach uzyskano zdrowe nasiona, które rozwinęły się z pełnowartościowych roślin dorosłych. Tak, więc, po raz pierwszy rosyjscy biolodzy byli w stanie "wskrzesić" kwitnącą roślinę, której owoce leżały dziesiątki tysięcy lat w wiecznej zmarzlinie.