W ostatnich latach przekonujemy się, że ONZ i jej agendy to niebezpieczne organizacje. Dość wspomnieć o IPCC, który zaplanował pauperyzację społeczeństw z powodu dwutlenku węgla czy WHO, które przeorało cały świat z powodu chińskiej grypy. Jest jeszcze jedna ważna instytucja ONZ - Rada bezpieczeństwa i tak się składa, że wczoraj rotacyjne przywództwo w niej objęła Rosja prowadząca brutalną wojnę przeciwko Ukrainie.

Rada Bezpieczeństwa ONZ (ang. United Nations Security Council, UNSC) to jeden z sześciu organów ONZ, który został ustanowiony w celu utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Rada składa się z piętnastu członków, w tym pięciu stałych - USA, Rosji, Wielkiej Brytanii, Chin i Francji, a także dziesięciu niestałych, którzy są wybierani na dwuletnie kadencje przez Zgromadzenie Ogólne ONZ.

Głównym zadaniem Rady Bezpieczeństwa ONZ jest podejmowanie decyzji w sprawach dotyczących bezpieczeństwa międzynarodowego, w tym rozpatrywanie zagrożeń dla pokoju, decydowanie o wprowadzeniu sankcji, zatwierdzanie misji pokojowych oraz podejmowanie decyzji dotyczących zastosowania siły zbrojnej przez państwa członkowskie ONZ.

Decyzje Rady Bezpieczeństwa ONZ są wiążące dla państw członkowskich ONZ i powinny być realizowane przez wszystkie państwa członkowskie. Jednakże, Rada Bezpieczeństwa ONZ czasami krytykowana jest za brak skuteczności w podejmowaniu decyzji i rozwiązywaniu konfliktów międzynarodowych. Teraz Rosja będąc stroną w wojnie z Ukrainą, powinna zatem prowadzić działania prowadzące do ustanowienia zawieszenia broni, tymczasem robi wręcz odwrotnie.

Czy zdażało się w przeszłości, żeby kraj prowadzący wojnę przewodniczył Radzie Bezpieczeństwa ONZ? Oczywiście i to wielokrotnie. W 1950 roku, w trakcie wojny koreańskiej, rolę przewodniczącego Rady Bezpieczeństwa ONZ pełniły Stany Zjednoczone. Oprócz tego od czasu powstania Rady Bezpieczeństwa ONZ w 1945 roku, kilka krajów prowadzących wojny (lub uczestniczących w konfliktach zbrojnych) pełniło rolę przewodniczącego Rady. Były to między innymi Francja (w czasie wojny algierskiej w 1956 roku), Wielka Brytania (w czasie konfliktu zbrojnego na Cyprze w 1964 roku), a także Chiny (w czasie konfliktu granicznego z Indią w 1971 roku).

Jednakże, zgodnie z Kartą ONZ, państwa uczestniczące w konfliktach zbrojnych lub naruszające zasady ONZ powinny powstrzymać się od uczestnictwa w pracy Rady Bezpieczeństwa ONZ w przypadku decyzji dotyczących konfliktów, w których biorą udział. Często jest to przedmiotem kontrowersji i krytyki ze strony społeczności międzynarodowej.

Kadencja w Radzie Bezpieczeństwa ONZ trwa 2 lata. Składa się ona z 15 członków, w tym 5 stałych członków z prawem weta (Chiny, Francja, Rosja, Wielka Brytania i Stany Zjednoczone) oraz 10 niestałych członków, którzy są wybierani na okres 2 lat. Niestałymi członkami Rady Bezpieczeństwa ONZ są kraje wybrane w drodze głosowania przez Zgromadzenie Ogólne ONZ, przy czym kandydaci muszą uzyskać co najmniej dwie trzecie głosów państw członkowskich.