Naukowcy z Imperial College London wyjaśnili dokładne mechanizmy powstawania magmy w procesach wulkanicznych na przykładzie przesunięć tektonicznych we wschodnich Karaibach. Wyniki obserwacji, opisane w czasopiśmie Science Advances, pomagają zrozumieć rodzaj i prędkość erupcji wulkanów, skład erupcji magmy i inne mechanizmy aktywności wulkanicznej.

Wiadomo, że w wyniku procesów tektonicznych jedna płyta tektoniczna może przechodzić pod drugą, zanurzając się w płaszczu Ziemi i topiąc nagromadzoną wodę, która dostaje się tam przez uskoki w skorupie ziemskiej. W rezultacie magma wypływa na powierzchnię. Jednak do tej pory niewiele było wiadomo o dokładnym pochodzeniu magmy pod ziemią.

W badaniu wykorzystano trójwymiarowe dane dotyczące trzęsień ziemi i dna oceanów ze wschodnich Karaibów, które utworzyły wulkaniczne Małe Antyle. Okazało się, że fale sejsmiczne przechodzą przez różne materiały, po czym zwalniają lub przyspieszają, a także ogólnie siłę trzęsień ziemi. Proces ten jest najbardziej osłabiany przez gorącą i stopioną skałę.

Analiza wykazała, że ​​strefa najsilniejszego osłabienia sejsmicznego została przesunięta na stronę wulkanów. Naukowcy postawili hipotezę, że dzieje się tak, ponieważ woda jest wypychana z płyty, a następnie przenoszona w dół, powodując topnienie płaszcza poza systemem wulkanicznym. Stopiony materiał gromadzi się następnie u podstawy nadkładu, zanim wróci do podstawy wulkanu.