Zespół badawczy z uniwersytetów w Cambridge, Edynburgu i Washington University zauważył, że topnienie lodu na Antarktydzie może być odwracalne. Wyniki prac opublikowano w czasopiśmie Nature Communications.

W badaniu połączono zdjęcia satelitarne, a także dane klimatyczne i oceaniczne, aby określić skutki topnienia pokrywy lodowej Zachodniej Antarktydy, która zawiera wystarczającą ilość lodu, aby podnieść globalny poziom mórz o 3,3 metra. Od początku lat 90. naukowcy obserwowali gwałtowne przyspieszenie topnienia lodu w tym regionie, co przypisuje się antropogenicznym zmianom klimatycznym w ciągu ostatniego stulecia.

Teraz eksperci zidentyfikowali wyraźne różnice regionalne w ewolucji pokrywy lodowej Zachodniej Antarktydy od 2003 r. z powodu zmian klimatycznych. Okazało się, że mają na to wpływ zmiany siły i kierunku przybrzeżnych wiatrów powierzchniowych.

Ponieważ wiatry dominujące w tej części Antarktydy wieją z zachodu, przy wzmaganiu się unoszą cieplejszą i bardziej słoną wodę z głębokiego oceanu, która dociera do wybrzeża Antarktydy i przyspiesza topnienie lodu.

Jednak w okresie od 2003 do 2015 roku u wybrzeży sektora Morza Amundsena intensywność przeważających wiatrów zachodnich zmniejszyła się. Oznaczało to, że głębsza i cieplejsza woda nie mogła przeniknąć przez lód. Ilustruje to odpowiednie zachowanie lodowców, które mają wyraźne zmniejszenie tempa topnienia. Naukowcy przypisują to niezwykłemu pogłębieniu systemu niskiego ciśnienia Morza Amundsena, co doprowadziło do wtargnięcia mniej ciepłej wody.

Wyniki prac wskazują na trudność identyfikacji wzorców w zachowaniu lodu na Antarktydzie Zachodniej, co ponownie rodzi pytanie o przewidywanie zachowania kontynentu lodowego w kontekście globalnego ocieplenia.