Supernowa znana jako SN 1054 była jednym z najbardziej imponujących wydarzeń astronomicznych naszych czasów. Eksplozja supernowej w końcu utworzyła to, co dziś znane jest jako M1, Mgławica Krab. 

Ale w 1054 r., kiedy to się stało, była to najjaśniejsza gwiazda na niebie i jedna z zaledwie ośmiu zarejestrowanych supernowych w całej historii Drogi Mlecznej. Zauważyła to jednak tylko połowa całego świata naukowego. SN 1054 pisano głównie na Wschodzie, zwłaszcza w Chinach, ale prawie zupełnie nie było go w zapisach zachodnich - może poza subtelną aluzją do niego w najbardziej nieprawdopodobnym miejscu: na niektórych bizantyjskich monetach.

Pozostałość po SN 1054 - M1 Mgławica Krab

Przynajmniej taka jest nowa teoria, według międzynarodowego zespołu badaczy, opublikowanego w European Journal of Science and Theology. Odkryli, że specjalna wersja monety wybitej przez cesarza bizantyjskiego Konstantyna IX przedstawiała dwie gwiazdy wokół głowy cesarza, prawdopodobnie wskazując na istnienie SN 1054, pomimo istnienia pisemnych dowodów na istnienie supernowej w innych częściach chrześcijaństwa.

Naukowcy z Japonii, Chin i świata islamskiego bez problemu zauważyli nową jasną gwiazdę na niebie. Dlaczego chrześcijanie nie zauważyli? Społeczność zajmująca się historią astronomii debatuje nad tym pytaniem od dziesięcioleci i nie ma na nie ostatecznej odpowiedzi. Jednak panuje ogólna zgoda co do tego, że chrześcijańscy uczeni obawiali się, że wskazywanie na zmiany w tym, co w tamtych czasach uważano za idealne i niezniszczalne, wywołałoby w kościele zbyt wiele hałasu. 

W tym czasie doktryna teologiczna zdominowała świat chrześcijański, a zwątpienie w jakąkolwiek część tej doktryny mogło doprowadzić do ekskomuniki, a nawet śmierci. Trzeba było odważnego naukowca, by zaryzykować taki los bez namacalnej nagrody. To sprawia, że ​​jeszcze bardziej interesujące jest to, że artysta metalu, a może jeden z skądinąd tchórzliwych naukowców, miał odwagę to zrobić. 

Naukowcy odkryli specjalne wydanie monety, znanej w żargonie handlowym jako moneta Konstantyna IX Monomacha klasy IV, która ma dwie gwiazdki w porównaniu z pojedynczą gwiazdą widniejącą na trzech innych klasach monet bitych za panowania monarchy. Uważa się, że moneta IV klasy została wybita między latem 1054 a wiosną 1055 i ma dwie widoczne gwiazdy po obu stronach głowy monarchy. Uważa się, że jedna gwiazda reprezentuje Wenus, Gwiazdę Poranną, a głową monarchy jest Słońce. Druga gwiazda może jednak potencjalnie reprezentować „gwiazdę gościnną” - jak nazywają ją chińscy obserwatorzy - supernowej SN 1054.

Co więcej, wielkość gwiazd jest nieco inna na 36 monetach z tamtego okresu, które badacze mogli znaleźć w muzeach na całym świecie. Naukowcy spekulują również, że zmiana wielkości gwiazdy może odzwierciedlać stopniowe ciemnienie supernowej na niebie w tym okresie. Gdyby tak było, byłaby to subtelna, ale skuteczna aluzja do niesamowitej astronomicznej rzeczywistości, która w tamtym czasie rozgrywała się na niebie. Ale, podobnie jak w przypadku historii starożytnej, trudno oddzielić fakty od spekulacji. 

Sami autorzy wskazują, że nie wiedzą, ile wybito monet IV klasy, ani ich dokładnych dat, ani nie mają konkretnych dowodów na to, że druga gwiazda reprezentuje fantastyczne wydarzenie astronomiczne.  Ale wielu naukowców chciałoby myśleć, że po tym, jak mincerz podjął to, co w tamtym czasie uważano za ogromne ryzyko, grupa naukowców 1000 lat później w końcu zrozumiała, dlaczego to zrobili.