Według badania opublikowanego w czasopiśmie Nature and Science of Sleep, osoby, które przeszły COVID-19, zgłaszają, że mają więcej koszmarów niż osoby niezarażone wirusem.

Wcześniejsze badania wykazały, że pandemia COVID-19 zbiegła się ze zmianami snu i aktywności snów wśród zdrowych ludzi. Na przykład badanie opublikowane w 2021 r. wykazało, że stres związany z pandemią wiązał się z większym prawdopodobieństwem koszmarów sennych związanych z pewnymi motywami apokaliptycznymi.

Specjaliści z Uniwersytetu Sapienza w Rzymie zauważyli, że kwestia, czy aktywność snu różni się u pacjentów z COVID-19 od aktywności snu u zdrowych osób, nie została jeszcze zbadana. Naukowcy twierdzą, że zaczynamy rozumieć niektóre długoterminowe skutki wirusa, w tym zmiany fizyczne, poznawcze i psychiczne. Biorąc pod uwagę te zmiany, prawdopodobne jest, że istnieją znaczne różnice we śnie i snach, które pojawiają się po infekcji. Należy zauważyć, że koszmary senne są powiązane z wieloma formami psychopatologii, takimi jak lęk i depresja, zaburzenie osobowości z pogranicza oraz zachowania samobójcze i śmiertelność, nawet po uwzględnieniu wpływu zespołu stresu pourazowego i powiązanych zaburzeń. Dlatego rozwój koszmarów ma znaczenie kliniczne.

Dane do obecnego badania pochodzą z Międzynarodowego Badania Snu COVID-19 (ICOSS), które zebrało informacje od tysięcy osób z Austrii, Brazylii, Kanady, Hongkongu, prowincji Jilin (Chiny), Finlandii, Francji, Włoch, Japonii, Norwegii, Szwecji, Polski, Wielkiej Brytanii i USA, od maja do lipca 2020 r., podczas pierwszej fali pandemii. Próba obejmowała 544 uczestników, którzy uzyskali pozytywny wynik testu na COVID-19 i 544 dopasowanych kontroli.

Podczas badania uczestnicy wypełniali kwestionariusze mierzące lęk, objawy depresji, stres, PTSD, samopoczucie psychiczne, bezsenność, jakość życia i jakość zdrowia. Uczestnicy wypełnili również Podstawowy Skandynawski Kwestionariusz Snu, który ocenia problemy ze snem. Uczestnicy zostali poproszeni o wskazanie częstotliwości przypominania sobie snów i koszmarów podczas pandemii i przed pandemią. W okresie przed pandemią nie było znaczącej różnicy w częstotliwości przypominania sobie snów i koszmarów sennych między uczestnikami, którzy przeszli COVID-19, a tymi, którzy tego nie doświadczyli. Jednak podczas pandemii częstotliwość koszmarów była znacznie wyższa u uczestników po COVID-19 w porównaniu z grupą kontrolną.