Według nowego badania struktura mózgu zwana ciałem migdałowatym rośnie zbyt szybko u dzieci, u których autyzm zdiagnozowano w wieku dwóch lat. Naukowcy odkryli, że ten przerost występuje między 6 a 12 miesiącem życia, zanim u dzieci zwykle diagnozuje się autyzm.

Wyniki badania, opublikowanego 25 marca w American Journal of Psychiatry, sugerują, że terapia dzieci z wysokim ryzykiem rozwoju autyzmu może mieć największe szanse powodzenia, jeśli zostanie rozpoczęta w okresie niemowlęcym.

„Nasze badanie sugeruje, że optymalnym czasem na rozpoczęcie interwencji i wsparcia dla dzieci, u których występuje największe prawdopodobieństwo rozwoju autyzmu, może być pierwszy rok życia” – powiedział starszy autor badania, dr Joseph Piven, profesor psychiatrii i pediatrii na Uniwersytecie im. Karolina Północna w Chapelle Hill.

Ciało migdałowate to znajdująca się głęboko w mózgu struktura w kształciemigdałą, która jest zaangażowana w przetwarzanie emocji, w tym uczucia strachu, oraz interpretację mimiki.

Źródło: CIDD / UNC-CH

Naukowcy wiedzieli już, że ciało migdałowate u dzieci w wieku szkolnym z autyzmem jest większe niż u dzieci bez autyzmu, ale nie wiadomo dokładnie, kiedy to rozszerzenie się zaczyna. W nowym badaniu naukowcy przeskanowali mózgi ponad 400 niemowląt, w tym 270 dzieci ze zwiększonym ryzykiem rozwoju autyzmu, ponieważ mieli starsze rodzeństwo z tą chorobą; 109 dzieci o typowym rozwoju; oraz 29 dzieci z zespołem łamliwego chromosomu X, zaburzeniem genetycznym, które powoduje opóźnienie rozwoju i upośledzenie umysłowe.

Dzieci zostały poddane rezonansowi magnetycznemu w wieku 6 miesięcy, 12 miesięcy i 24 miesięcy. W ciągu 24 miesięcy u 58 (czyli około 21 procent) dzieci z grupy ryzyka zdiagnozowano autyzm.Naukowcy odkryli, że w wieku sześciu miesięcy wszystkie dzieci miały ciało migdałowate tej samej wielkości. Jednak w wieku 12 miesięcy dzieci, u których następnie rozwinął się autyzm, miały powiększoną tą część mózgu w porównaniu do dzieci, które nie rozwinęły autyzmu i dzieci z zespołem łamliwego chromosomu X. Co więcej, dzieci zagrożone autyzmem też miały powiększone ciało migdałowate, a dzieci z najszybciej rosnącą tą częścią, miały najcięższe objawy autyzmu.

Im szybciej ciało migdałowate rosło w okresie niemowlęcym, tym więcej trudności społecznych wykazywało dziecko, gdy rok później zdiagnozowano u niego autyzm, powiedział autor pierwszego badania Mark Shen, asystent profesora psychiatrii i neurologii w UNC Chapel Hill. Naukowcy postawili hipotezę, że wczesne problemy z przetwarzaniem wzrokowym i sensorycznym w okresie niemowlęcym mogą obciążać ciało migdałowate, prowadząc do przerostu. Ciało migdałowate odbiera sygnały z układu wzrokowego mózgu i innych systemów sensorycznych w celu wykrywania zagrożeń.

Badania wykazały, że dzieci, u których później zdiagnozowano autyzm, miały problemy ze zwracaniem uwagi na bodźce wzrokowe w okresie niemowlęcym. Jak mówi Piven, interwencja u dzieci z wysokim ryzykiem rozwoju autyzmu może mieć na celu poprawę przetwarzania informacji wzrokowych i innych informacji sensorycznych u niemowląt. Według National Institutes of Health wczesna interwencja w przypadku autyzmu zwykle rozpoczyna się w wieku od dwóch do trzech lat, kiedy u dziecka zostaje zdiagnozowany autyzm.

Jednak niektóre badania przetestowały interwencję na dzieciach zagrożonych autyzmem, ponieważ miały rodzeństwo z autyzmem, lub na dzieciach z wczesnymi objawami, takimi jak fiksacja wzrokowa na niektórych przedmiotach. Na przykład w małym badaniu z 2014 r. przetestowano interwencję u dzieci w wieku od 6 do 15 miesięcy, która nauczyła rodziców nowych sposobów interakcji z dziećmi, takich jak odwrócenie uwagi dziecka od obiektu, na który ma obsesję, i stwierdzono, że terapia zmniejsza objawy autyzmu w wieku 3 lat.