W Morzu Czerwonym znajdują się potężne siły geologiczne, które mogą wygenerować tsunami, które zagrozi osiedlom wzdłuż wybrzeży Egiptu i Arabii Saudyjskiej.

Na głębokości 900 metrów, w Cieśninie Tirańskiej odkryto ślady będące wynikiem działania jakiejś siły geologicznej, która zniszczyła dno morskie Dalsze badania wykazały, że jest to dzieło podwodnego osuwiska, które prawdopodobnie spowodowało 10-metrowe fale, które uderzyły w wybrzeże Egiptu około 500 lat temu.

Dziś ten kawałek dna wciąż jest na krawędzi, a jeśli się ześlizgnie, modele sugerują, że może wywołać drugie tsunami dwa razy silniejsze niż poprzednie. Nawet gdy w regionie występują trzęsienia ziemi, rzadko wywołują one tsunami tej wielkości. Niewielki wstrząs w niewłaściwym miejscu i cała ta ściana może się zawalić, powodując znacznie większe tsunami niż 500 lat temu. Zagrożony potencjalnie obszar Egiptu, a także Arabii Saudyjskiej, szybko się urbanizuje tak jakby nie istniały żadne zagrożenia tego typu.

Morze Czerwone jest ryftem morskim, co oznacza, że ​​oddala się, gdy dwie płyty tektoniczne, które go graniczą, stopniowo się przesuwają. To sprawia, że ​​region jest bardzo podatny na trzęsienia ziemi, ale odkrycie podwodnego osuwiska sugeruje, że istnieją inne siły wytwarzające tsunami, które możemy przeoczyć.

Spadki na zboczach wzdłuż wybrzeża Morza Czerwonego mogą być szczególnie niebezpieczne w cieśninach i innych wąskich przejściach, gdzie fala może szybko opaść na ląd bez większego ostrzeżenia. Na przykład we wspomnianej Cieśninie Tirańskiej,  20-metrowe tsunami mogłoby „poważnie zagrozić szybko urbanizującym się wybrzeżom” Egiptu i Arabii Saudyjskiej. Według modeli, egipski kurort Sharm el-Sheikh znajduje się bezpośrednio na ścieżce ewentualnej fali.

Ekspedycja badawcza, która odkryła to podwodne osuwisko, została sfinansowana przez firmę wydobywczą z Arabii Saudyjskiej. Możliwość przewidzenia, kiedy nastąpi takie tsunami, może uratować życie i infrastrukturę. Naukowcy twierdzą, że podwodne osuwiska w Morzu Czerwonym powinny być śledzone jak trzęsienia ziemi.

Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Geophysical Research Letters.