Chiny, które stanowią mniej niż 20% światowej populacji, zdołały zgromadzić ponad połowę światowej kukurydzy i innych zbóż, co doprowadziło do gwałtownego wzrostu cen na całym świecie. Do połowy 2022 roku, kraj ten będzie posiadał 69% światowych rezerw kukurydzy, 60% ryżu i 51% pszenicy.

5 stycznia 2022 roku, ceny żywności osiągnęły dziesięcioletni rekord, wywołując zaniepokojenie na całym świecie. Warto zauważyć, że w 2005 roku, Chiny importowały żywność za mniej niż 10 miliardów dolarów. W 2010 roku, liczba ta wzrosła do ponad 20 miliardów i nadal rosła rok do roku. Pułap 80 miliardów został przekroczony w 2019 roku, a wzrost nie ustał nawet w 2020 roku kiedy to eksportowano żywność o łącznej wartości prawie 100 miliardów.

Podczas gdy Departament Rolnictwa USA bije na alarm, chińskie władze chwalą się zapasami żywności na „historycznie wysokim poziomie”. Zgodnie ze słowami Qin Yuyun, szefa rezerw zboża w Narodowej Administracji Żywności i Rezerw Strategicznych:

„Nasze zapasy pszenicy mogą zaspokoić zapotrzebowanie (całego kraju) przez półtora roku. Nie będzie żadnego problemu z dostawami żywności.”

Nie sposób ocenić czy gromadzenie coraz większych rezerw żywności to sposób przygotowania na zerwanie łańcucha dostaw, czy może jedynie narzędzie presji na światowe rynki finansowe. Niezależnie od pobudek, decyzje podejmowane przez chińskie władze, rzutują na kosztach życia każdego z nas. Prognozy wskazują na wzrost cen o około 20 punktów procentowych w ciągu ostatnich 10 lat. Co gorsza, dane wyraźnie pokazują, że Chiny nie przestaja gromadzić zboża.