Po niedawnym silnym rozbłysku słonecznym, którego klasę oszacowano na X1 i którego komponent plazmy zgodnie ze wszystkimi danymi z satelitów śledzących Słońce był skierowany w stronę Ziemi - w dniach 30 - 31 października spodziewano się naporu naładowanych cząstek na ziemską magentosferę. Jednak stało się inaczej.

Burza geomagnetyczna rzeczywiście wystąpiła i została zarejestrowana wczoraj 31 października, ale jej siła nie była tak znacząca jak się spodziewano. Wczoraj przez długi czas indeks fluktuacji magnetrycznych Kp nie przekraczał Kp3. Potem indeks doszedł do Kp5 ale to i tak dużo mniej niż oczekiwano. Emisja, która dotarła do Ziemi z pewnością nie odpowiadała temu co zaobserwowano 28 października wraz z rozbłyskiem i CME.

Mimo to w wielu miejscach na świecie w dzisiejszą noc można było obserwować zorze polarne. Widzieli je mieszkańcy Kanady, Stanów Zjednoczonych ale widziano je też w północnej Europie.

Warto zauważyć, że pomimo tego, że uwaga ludzi skupia się właśnie na komponencie wizualnym towarzyszącym takim zjawiskom kosmicznym, na Ziemię padająstrumienie promieniowania kosmicznego, które nie są widoczne, ale niosą większe zagrożenie dla wszystkich żywych istot niż błyski światła na niebie.

Słońce nie uspokoiło się i dzisiaj plama słoneczna AR2887 rozbłysła ponownie 1 listopada o 01:45 UTC. Powstał średni rozbłysk słoneczny M1 i koronalny wyrzut masy, który ogarnął połowę dysku słonecznego.

 Le retour des aurores australes ! Notre orbite et le vent solaire nous ont permis d’en observer à nouveau, personne ne va s’en plaindre  
.
Aurora season is back! Our orbits and the solar wind has made the aurora visible again. We are not complaining!  #MissionAlpha pic.twitter.com/AAHrtfOAt3

— Thomas Pesquet (@Thom_astro) October 27, 2021