Przywykliśmy do myśli, że mamuty wyginęly kilkanaście tysięcy lat temu, ale nowe dowody wskazują na to, że w niektórych obszarach Syberii mamuty żyły jeszcze 3900 lat temu!

Tysiące lat temu ogromne mamuty włochate wędrowały po syberyjskim mamucim stepie, chłodnym, ale kwitnącym arktycznym ekosystemie, który niegdyś był największym biomem na Ziemi. Ci przedstawiciele megafauny żywili się obfitą roślinności – aż do zniknięcia. Według niektórych naukowców pojawienie się ludzi w Arktyce zbiegło się w czasie z wyginięciem mamuta włochatego.

Teraz naukowcy mają nową hipotezę, która pozwala usunąć z ludzi winę za wyginięcie tego starożytnego zwierzęcia. Proponują również nową chronologię wyginięcia mamuta włochatego. Wyniki badania zostały opublikowane w środę w czasopiśmie Nature.

Kontrowersje dotyczące tego, co spowodowało całkowite wyginięcie arktycznej megafauny, są przedmiotem debaty przez ponad sto lat. Rzekome przyczyny były różne, od wpływu człowieka po zmianę klimatu. Badania Yuchenga Wanga, badacza z Uniwersytetu Cambridge wskazują na to drugie, sugerując, że mamuty włochate współistniały z ludźmi przez około 2000 lat, zanim zwierzęta zostały ostatecznie wytępione przez zmiany klimatyczne.

Naukowcy opierali się na DNA ze skamielin, aby zbadać arktyczną megafaunę, ale przy ograniczonej liczbie okazów skamieniałości trudno jest wyciągnąć dokładne wnioski na temat tego, kiedy zniknęły mamuty włochate i czy dokładną przyczyną ich śmierci byli ludzie. Dlatego Wang i jego koledzy sięgnęli po stosunkowo nową metodę: aby rozwiązać kwestię tego, co stało się z mamutami, zbadali ekologiczny DNA, czyli „eDNA” roślin i zwierząt znalezionych na terenie dawnego mamuciego stepu.

Wang opisuje eDNA jako cząsteczki DNA zachowane w próbkach środowiskowych, takich jak gleba, woda, powietrze i inne próbki biologiczne. Na przykład zwierzęta przekazują eDNA przez mocz, kał, fragmenty kości, włosy i komórki skóry.

W badaniu zidentyfikowano cztery kluczowe ustalenia:

1. Mamut włochaty żył jeszcze 3900 lat temu na Syberii. Wcześniej naukowcy uważali, że mamuty włochate wyginęły około 10 000 lat temu.

2. Mamut przetrwał prawdopodobnie dłużej niż się spodziewaliśmy ze względu na odporność roślin. Badanie sugeruje, że wyjątkowa roślinność mamuciego stepu w północnej środkowej Syberii istnieje od tysięcy lat dłużej niż wcześniej sądzono, pomagając utrzymać mamuty przy życiu.

3. Mamuty „spotkały się i współistniały z ludźmi” około 2000 lat. Nie ulega więc wątpliwości, że polowania na nie nie doprowadziły do wyginięcia mamutów kilka wieków po pierwszym kontakcie z człowiekiem, jak wcześniej sugerowali niektórzy naukowcy.

4. Zamiast tego model zakłada, że ​​zmiany klimatyczne i zmiany roślinności zdegradowały ekosystem mamuciego stepu i był to „główny czynnik” wyginięcia mamutów.

Badanie sugeruje, że ocieplenie temperatury od ostatniego maksimum lodowego – kiedy pokrywy lodowe były najgrubsze – spowodowały topnienie pokrywy lodowej, prowadząc do większej liczby roślin bagiennych na mamucim stepie. Mamutom trudniej było uzyskać dostęp do zasobów naturalnych na wilgotniejszych i bardziej miękkich terenach w porównaniu do twardszej tundry.

Wang mówi, że te wyniki wyraźnie usuwają winę z ludzi. Nowe badanie wyjaśnia chronologię wyginięcia mamuta i przyczyny, które mogą doprowadzić do jego wyginięcia. Naukowcy odkryli również, że stepy mamuta zawierały bardziej zrównoważoną roślinność niż przewagi traw, co sugeruje, że starożytni roślinożercy, tacy jak mamut włochaty i nosorożce włochate, mieli bardziej zróżnicowaną dietę, niż oczekiwano.