Popularny lek na cukrzycę zwalcza również otyłość!

Kategorie: 

Źródło: Pixabay.com

Naukowcy ogłosili przełom w poszukiwaniach skutecznej terapii odchudzającej. Okazało się, że popularny lek przeciwcukrzycowy powoduje wyraźny spadek masy ciała, a co za tym idzie – poprawia ogólne zdrowie osób otyłych.

 

Naukowcy z University College London prowadzili badania nad semaglutydem. Jest to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Środek ten naśladuje strukturę chemiczną naturalnie występującego hormonu GLP-1, który zmniejsza uczucie głodu, działając na ośrodek kontroli apetytu w podwzgórzu - części podkorowej mózgowia. W 2017 roku badano potencjał semaglutydu jako leku odchudzającego. Eksperyment przyniósł obiecujące wyniki – wśród 28 osób otyłych wykazano zmniejszony apetyt i średnią utratę masy ciała o 5 kg w ciągu 12 tygodni.

 

Badania nad semaglutydem weszły do III fazy testów klinicznych, w których wzięło udział prawie 2 tysiące osób dorosłych z nadwagą lub otyłością z 129 lokalizacji w 16 różnych krajach. Eksperyment trwał przez 68 tygodni. W tym czasie, uczestnikom wstrzykiwano raz w tygodniu semaglutyd lub placebo i poddawano ich programom odchudzania, które obejmowały diety o obniżonej kaloryczności, zwiększoną aktywność fizyczną i sesje doradcze z dietetykami.

Wśród uczestników, którym podawano placebo, średnia utrata masy ciała w trakcie całego badania wyniosła 2,6 kg. Tymczasem grupa otrzymująca semaglutyd odnotowała średni spadek masy ciała aż o 15,3 kg. Zanotowano również zmniejszone czynniki ryzyka chorób serca i cukrzycy, w tym poziom cukru we krwi, ciśnienie krwi i obwód talii.

 

Stosowanie semaglutydu wywoływało wśród niektórych osób skutki uboczne, takie jak nudności i biegunka, które zwykle ustępowały samoczynnie. Poza tym nie zaobserwowano żadnych niepokojących skutków ubocznych. Zdaniem naukowców, wyniki tych badań stanowią przełom w walce z otyłością. Możliwe, że już wkrótce semaglutyd będzie przepisywany nie tylko na cukrzycę, ale także na otyłość.

 

Ocena: 

5
Średnio: 5 (1 vote)
Opublikował: M@tis
Portret użytkownika M@tis

Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego oraz wielki fascynat nauki. Jego teksty dotyczą przełomowych ustaleń ze świata nauki oraz nowinek z otaczającej nas rzeczywistości. W przerwach pełni funkcję głównego edytora i lektora kanałów na serwisie Youtube: 

zmianynaziemi.pl/ innemedium.pl/ tylkomedycyna.pl/tylkonauka.pl oraz tylkogramy.pl.

Projekty spod ręki M@tisa, możecie obserwować na jego mediach społecznościowych.

Facebook: https://www.facebook.com/M4tis

Twitter: https://twitter.com/matisalke


Komentarze

W DYSKUSJI WYRAŻAM WŁASNE POGLĄDY KTÓRE NIE MAJĄ NA CELU NIKOGO OBRAZIĆ ,TYM NIEMNIEJ OBRAŻALSKIM WSTĘP DO DYSKUSJI SUROWO ZABRONIONY !!!

Portret użytkownika kudłatyzwierz

Działania niepożądane

Działania niepożądane

 

Bardzo często: hipoglikemia (podczas leczenia skojarzonego z insuliną lub pochodną sulfonylomocznika), nudności, biegunka.

 

Często: hipoglikemia (podczas leczenia skojarzonego z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi niż pochodne sulfonylomocznika), zmniejszenie apetytu, zawroty głowy, powikłania retinopatii cukrzycowej, wymioty, ból brzucha, wzdęcie brzucha, zaparcie, niestrawność, zapalenie żołądka, choroba refluksowa przełyku, odbijanie się, nadmierne wytwarzanie gazów jelitowych, kamica żółciowa, zmęczenie, zwiększona aktywność lipazy i/lub amylazy, zmniejszenie masy ciała.

 

Niezbyt często: zaburzenia smaku, zwiększenie częstotliwości rytmu serca, ostre zapalenie trzustki, reakcje w miejscu wstrzyknięcia.

 

Rzadko: reakcja anafilaktyczna.

 

Przedawkowanie
Najczęstszym działaniem niepożądanym w przypadku przedawkowania w trakcie badań klinicznych były nudności. Brak swoistej odtrutki. W razie przedawkowania stosować leczenie objawowe. Konieczna może być przedłużona obserwacja pacjenta z uwagi na długi t1/2 semaglutydu.

Skomentuj