ONZ przewiduje, że w 2021 r. około 270 milionów ludzi stanie w obliczu potencjalnie zagrażających życiu niedoborów żywności w porównaniu ze 150 milionami przed pandemią. A liczba ludzi na świecie, którzy są już „na skraju głodu”, najpoważniejszego według ekspertów etapu kryzysu żywnościowego, wzrosła do 41 milionów w porównaniu z 34 milionami w zeszłym roku.

W zeszłym tygodniu Światowy Program Żywnościowy ONZ, we wspólnym raporcie z Organizacją Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa, ostrzegł, że sytuacja pogorszy się w 23 regionach świata o wysokim poziomie głodu w ciągu najbliższych czterech miesięcy.

Pogorszenie będzie spowodowane konfliktami zbrojnymi, skutkami gospodarczymi pandemii i kryzysem klimatycznym. Chodziło głównie o Afrykę, ale zagrożone są także Ameryka Środkowa, Afganistan i Korea Północna.

Szczególnie mocno ucierpiała Afryka, ponieważ liczba nowych infekcji gwałtownie wzrosła. W ostatnich miesiącach organizacje humanitarne biły na alarm w sprawie Etiopii, światowego lidera pod względem liczby głodujących, oraz południowego Madagaskaru, gdzie po dotkliwej suszy setki tysięcy ludzi głoduje. Niepewność żywnościowa na świecie rośnie od lat, ponieważ w biednych krajach nowe kryzysy, takie jak susze i powodzie, dochodzą do starych kryzysów.

Jednak organizacje humanitarne twierdzą, że gospodarcze zawirowania pandemii w ciągu ostatnich dwóch lat przyspieszyły rozprzestrzenianie się niedoborów żywności. Po kolejnej fali zachorowań w Afryce zniszczony został nieformalny system ochrony socjalnej mieszkańców, polegający przede wszystkim na wsparciu finansowym ze strony krewnych, przyjaciół i sąsiadów, który pomaga przeżyć ubogim przy braku wsparcia rządowego.

Teraz głód stał się decydującym czynnikiem w powiększającej się przepaści między bogatymi krajami powracającymi do normalnego życia a biednymi krajami pogrążającymi się coraz bardziej w kryzysie.