Dwaj brytyjscy naukowcy, Aled Jones, dyrektor Global Sustainability Institute i jego współpracownik, Nick King, opublikowali w lipcu analizę, która ma na celu zidentyfikowanie miejsc, które najlepiej nadają się do przeżycia, w razie upadku cywilizacji. Badacze nazywają te miejsca „węzłami o trwałej złożoności”.

Na szczycie tego wykazu widnieje Nowa Zelandia, która już od dawna skupiała uwagę światowych miliarderów, którzy budowali tam nawet własne schrony. Inne potencjalne lokacje, które umożliwią przeżycie w razie nieprzewidzianej katastrofy to Tasmania, Irlandia,  Australia, Islandia i Wielka Brytania.

Zdaniem badaczy, upadek może wynikać z wstrząsów, takich jak poważny kryzys finansowy, skutki kryzysu klimatycznego,jeszcze gorsza pandemia niż Covid-19 lub połączenie tych czynników. Aby ocenić, które narody byłyby najbardziej odporne na taki upadek, kraje zostały uszeregowane według ich zdolności do uprawy żywności dla swojej populacji, ochrony granic przed niechcianą masową migracją oraz utrzymania sieci elektrycznej i pewnych zdolności produkcyjnych.

W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Sustainability, stwierdzono że Nowa Zelandia ma największy potencjał do przetrwania, ze względu na swoją energię geotermalną i hydroelektryczną, obfite tereny rolne i niską gęstość zaludnienia. Naukowcy, opierali się również na wynikach badania Uniwersytetu Notre Dame, które szacowały Globalny Wskaźnik Adaptacji. Mowa tu o ocenie i uszeregowaniu wszystkich narodów, pod względem wrażliwości i gotowości na przyszłe zmiany środowiskowe.