W Wielkim Zderzaczu Hadronów podczas eksperymentów zderzają się wiązki cząstek o bardzo wysokiej energii. Od dawna niektórzy fizycy zadają pytania o to czy takie wydarzenia mogą spowodować powstanie czarnych dziur. Czy to jest naprawde możliwe?

Niektórzy ludzie uważają, że fizycy „nie rozumieją, co robią” w swoich zderzaczach, ponieważ w eksperymentach mogą pojawić się czarne dziury, które pochłoną planetę. W rzeczywistości do tej pory nie udało się wykryć nawet pojawienia się kwantowej czarnej dziury.

Czarne dziury powstają w kosmosie, gdy gwiazdy o masie kilkunastu mas Słońca zapadają się pod koniec swojego życia i koncentrują bardzo dużą ilość materii na bardzo małej przestrzeni. Powstałe obiekty są tak gęste, że ich przyciąganie grawitacyjne zapobiega przedostawaniu się światła poza horyzont zdarzeń.

Założenia dotyczące czarnych dziur, które mogłyby powstawać w Wielkim Zderzaczu Hadronów (LHC) nie są bezpodstawne, ale dotyczą tak zwanych kwantowych czarnych dziur. Mogą one powstawać w zderzeniu par protonów, ale fizycy nie są pewni istnienia takich obiektów. Stworzenie kwantowej czarnej dziury w LHC byłoby nie tylko bardzo nieoczekiwane, ale także bardzo ekscytujące. Pozwoliłoby to fizykom poznać najbardziej nieuchwytną siłę natury - grawitację.

Stworzenie czarnej dziury w LHC potwierdziłoby teorię, że nasz Wszechświat nie jest czterowymiarowy - 3 wymiary przestrzenne i wymiar czasowy - ale w rzeczywistości zawiera również inne wymiary. Tak jak teoria względności czy mechanika kwantowa zrewolucjonizowały nasze myślenie, odkrycie istnienia dodatkowych wymiarów byłoby kamieniem milowym w naszym zrozumieniu wszechświata.

Jednak dotychczas nie ma dowodów na to, że kwantowe czarne dziury mogą powstać w wyniku zderzeń cząstek w zderzaczu. Zderzenia cząstek w eksperymentach fizycznych i w przyrodzie występują nieprzerwanie od lat, jednak wciąż żyjemy i ani jedna czarna dziura nie połknęła naszej planety. A może się to już dawno stało tylko tego nie zauważyliśmy?