Astronomowie współpracujący z projektem CHIME (Canadian Hydrogen Intensity Mapping Experiment) zarejestrowali sześć nowych, szybkich błysków radiowych z jednego źródła, które miały miejsce zaledwie w ciągu tygodnia. Naukowcy określili przybliżoną odległość do źródła wybuchu, ale jego natura nie została jeszcze poznana. 

Charakter szybkich błysków radiowych, które są bardzo krótkimi, ale silnymi impulsami promieniowania elektromagnetycznego, jest jednym z ważnych problemów współczesnej astrofizyki. Odkryte w 2007 roku, mogą być samotne lub powtarzalne, a ich źródła mają charakter pozaziemski. Przedstawiono szereg teorii wyjaśniających szybkie rozbłyski radiowe. Obecnie istnieją dane obserwacyjne wskazujące na związek rozbłysków z gwiazdami neutronowymi, w szczególności z magnetarami, ponieważ jest już szereg przypadków wykrycia źródeł powtarzających się rozbłysków.

W ramach badań wykorzystano radioteleskop w Kanadzie pracujący w projekcie CHIME, i użyto go do wyszukiwania szybkich błysków radiowych. W ciąhu tygodnia udało się odkryć sześć nowych przypadków rozbłysków z okolicy gdzie 24 listopada 2020 r. po raz pierwszy wykryto FRB 20201124A.  Następne pojedyncze rozbłyski z tego kierunku zarejestrowano kolejno 23, 26 i 28 marca, a 27 marca CHIME wykrył aż trzy wybuchy naraz. Warto dodać, że 4 kwietnia znajdujący się w Australii system radioteleskopów Australian Square Kilometer Array Pathfinder (ASKAP) zarejestrował kolejny silny rozbłysk radiowy z FRB 20201124A, który trwał 3,2 milisekundy.

Impuls z najwyższym szczytowym stosunkiem sygnału do szumu otrzymał oznaczenie FRB 20210323A. Astronomowie byli w stanie określić przybliżony obszar, z którego pochodzą sygnały, zakłada się, że przesunięcie ku czerwieni źródła błysków wynosi od 0,27 do 0,33. Naukowcy mają nadzieję, że dalsze obserwacje pomogą określić naturę źródła wybuchu lub przynajmniej znaleźć jego galaktykę macierzystą.