Na przestrzeni wieków poziom mórz podnosił się i opadał stosownie do panujących temperatur. Zawsze zakładano, że całkowita ilość wody na powierzchni Ziemi jest stała. Obecnie pojawiły się dowody na to, że około 3 do 4 miliardów lat temu oceany planety zawierały prawie dwa razy więcej wody - wystarczająco dużo, aby zanurzyć dzisiejsze kontynenty a nawet Mount Everest.

Świat jaki stworzył Kevin Costner w swojej superprodukcji filmowej Waterworld istniał kiedyś na Ziemi. Amerykańscy naukowcy przeprowadzili badania i doszli do wniosku, że w starożytności Ziemia mogła być całkowicie pokryta wodą. 

Eksperci z Harvardu zbadali wnętrze naszej planety, obliczając, ile wody może wchłonąć ziemski płaszcz, w zależności od jego temperatury. Uważa się, że skały w dzisiejszym płaszczu, grubej warstwie skał pod skorupą ziemską, pobierają wodę z oceanu i przechowują je w swoich strukturach mineralnych. Ale na początku historii Ziemi płaszcz ogrzany radioaktywnością był czterokrotnie gorętszy. Niedawne analizy pokazały, że wiele minerałów nie byłoby w stanie utrzymać tak dużej ilości wodoru i tlenu w temperaturach i ciśnieniach płaszcza . To sugeruje, że woda musiała być gdzie indziej, a najbardziej prawdopodobnym zbiornikiem jest powierzchnia ziemi.

W związku z tym naukowcy zasugerowali, że około 4 miliardy lat temu cała planeta mogła zostać zatopiona. Według naukowców ww wnętrzu planety, woda może być przechowywana w dużych ilościach i jest tam przekształcana w różne związki tlenu i wodoru.

Istnieją również całkiem wyraźne dowody geologiczne potwierdzające taki stan rzeczy. Stężenia tytanu w liczących 4 miliardy lat kryształach cyrkonu z Zachodniej Australii sugerują, że uformował się on pod wodą . A niektóre z najstarszych znanych skał na Ziemi, formacje liczące 3 miliardy lat w Australii i na Grenlandii, to bazalty poduszkowe, bulwiaste skały, które powstają tylko wtedy, gdy magma ochładza się pod wodą.

Dowody na istnienie większych oceanów podważają scenariusze tego, jak powstało życie na Ziemi. Niektórzy badacze uważają, że rozpoczęło się ono od bogatych w składniki odżywcze kominów hydrotermalnych w oceanie, podczas gdy inni preferują płytkie stawy na suchym lądzie, które często parowały, tworząc skoncentrowaną mieszankę chemiczną.