Coś dziwnego dzieje się 80 km nad Antarktydą. Obłoki srebrzyste znane jako Noctilucent clouds albo NLC, które zwykle pokrywają zamarznięty kontynent każdego roku, są teraz prawie całkowicie nieobecne. Naukowcy nie rozumieją co się dzieje.

Eksperci od meteorologii w obszarach arktycznych są zaskoczeni brakiem obłoków srebrzystych NLC. Częstotliwość występowania tych świecących po zachodzie Słońca nocnych chmur, w tym roku jest bliska zeru.

NLC to najwyższe chmury na Ziemi. Powstają, gdy letnie strumienie pary wodnej unoszą się od biegunów na skraj przestrzeni. Woda krystalizująca się wokół drobinek pyłu meteorytów co zachodzi około 83 km nad powierzchnią Ziemi. Rezultatem tych procesów atmosferycznych są piękne, niebieskie struktury, które są zwykle widoczne od listopada do lutego na południu i od maja do sierpnia na północy.

Zdjęcia z satelity AIM należącego do NASA porównują Wigilię 2019 i Wigilię 2020

Ekspeci uważają, że chociaż lato oficjalnie rozpoczęło się na Antarktydzie tydzień temu, południowa stratosfera nadal zachowuje się tak jakby była zima. Wir polarny stratosfery zachodzi na fale grawitacyjne, które normalnie przenoszą parę wodną do górnych warstw atmosfery. Bez pary wodnej nie mogą tworzyć się NLC.

Wykresy rozmiarów dziury ozonowej i strefowej prędkości wiatru ukazują niezwykłe warunki w południowej stratosferze w grudniu 2020 r.

Stratosfera na półkuli południowej jest w tym roku bardzo nietypowa, a dziura ozonowa jest wyjątkowo duża. Poza tym do niedawna strefowe wiatry wiały w złym kierunku co powoduje, że stratosfera jest znacznie bardziej zimowa niż powinna być w grudniu. Ostatecznie wejdzie w lato i NLC mogą zacząć się pojawiać, ale nie sposób teraz stwierdzić kiedy?