Dziura ozonowa na Antarktydzie osiągnęła aktualnie maksymalny rozmiar. Według nowych pomiarów w 2020 roku dziura jest jedną z największych w ostatnich latach.

Co roku od wiosną na półkuli południowej trwają reakcje chemiczne z udziałem chloru i bromu powodujące szybkie i poważne zubożenie warstwy ozonowej w regionach polarnych. Ten zubożony region jest znany jako dziura ozonowa.

Rozmiar dziury ozonowej stale się zmienia. Od sierpnia do października przyrasta, osiągając maksimum w okresie od połowy września do połowy października. Kiedy wysokie temperatury w stratosferze zaczynają rosnąć, zanikanie ozonu spowalnia, wir polarny słabnie i ostatecznie się rozpada, a poziom ozonu powraca do normy do końca grudnia. Nowe pomiary z satelity Copernicus Sentinel-5P pokazują, że 2 października dziura ozonowa osiągnęła rozmiar około 25 mln km2 w tym roku.

Poniższa animacja przedstawia rozmiar dziury ozonowej od 25 września 2020 do 18 października 2020. Pomiary z satelity Copernicus Sentinel-5P pokazują, że dziura ozonowa nad Antarktydą w tym roku jest jedną z największych w ostatnich latach. Szczegółowa analiza przeprowadzona przez Niemieckie Centrum Lotnictwa i Kosmonautyki pokazuje, że otwór osiągnął już maksymalny rozmiar w tym roku.