W amerykańskim czasopiśmie Menopause opublikowano niedawno artykuł badawczy o tytule Dożywotnia ekspozycja na estrogeny i funkcjonowanie poznawcze w podeszłym wieku. Pracowali nad nim naukowcy oraz lekarze, którzy starali się zweryfikować, w jaki sposób można zapobiec rozwojowi choroby Alzheimera u kobiet. Rzucono w ten sposób więcej światła na skutki hormonalnej terapii zastępczej.

Demencja częściej spotyka kobiety, dlaczego?

Powszechnie wiadomo, że demencja znacznie częściej dotyka kobiety niż mężczyzn. Przykładowo w Stanach Zjednoczonych prawie dwie trzecie wszystkich chorych na Alzheimera stanowią przedstawicielki płci żeńskiej. Dysproporcja pomiędzy płciami skłoniła naukowców do refleksji nad przyczynami choroby u kobiet. Badania sugerują, że odpowiedzią najprawdopodobniej jest estrogen.

Kobiety po menopauzie doświadczają gwałtownego spadku poziomu estrogenu, co może czynić je bardziej podatnymi na chorobę Alzheimera. Wcześniej, wręcz przeciwnie, pojawiały się sugestie, że terapia hormonalna może źle wpływać na zdrowie poznawcze kobiet, jednak teraz naukowcy bardziej skłaniają się ku wersji, że estrogen może zapobiegać neurodegeneracji.

Dobry wpływ estrogenu na zdrowie poznawcze

Podczas 12-letnich badań klinicznych obserwowano ponad 2 tysiące kobiet po menopauzie i analizowano związek pomiędzy poziomem estrogenu w ich organizmach a pogorszaniem się funkcjonowania poznawczego. Uwzględniano przy tym zmienne takie jak to, czy i ile dana kobieta miała dzieci, ile lat upłynęło pomiędzy jej pierwszą miesiączką a menopauzą, jak długo karmiła piersią oraz czy stosowała terapię hormonalną, a jeśli tak, to przez jak długi okres czasu.

Na podstawie analizy danych naukowcy doszli do wniosku, że hormonalna terapia zastępcza estrogenem wiąże się z lepszym zdrowiem poznawczym u kobiet w podeszłym wieku. Co ciekawe, ustalono również, że im wcześniej kobiety zaczęły przyjmować estrogen, tym lepsze zdrowie poznawcze posiadały.

Badacze zwracają jednak uwagę na to, że ostateczne rezultaty terapii hormonalnej zależą od wielu zmiennych, na przykład od momentu rozpoczęcia terapii i jego odległości w czasie od wystąpienia menopauzy. Mimo wszystko można zauważyć, że stosunek ryzyka do korzyści płynących z hormonalnej terapii zastępczej przeważa w stronę pozytywnych rezultatów. To kolejny powód, dla którego nie należy zwlekać z rozpoczęciem leczenia, jeśli są ku niemu powody.