Francuscy naukowcy stworzyli metaliczny wodór

 

Obecnie jedynym znanym sposobem na stworzenie metalicznego wodoru jest zastosowanie diamentowego kowadła. Atomy wodoru należy poddać ekstremalnie wysokiemu ciśnieniu, aż zmienią swój stan. Ostatnie eksperymenty zostały przeprowadzone przez naukowców z francuskiego Komitetu ds. Energii Atomowej (CEA) oraz synchrotronu SOLEIL, którzy twierdzą, że udało im się stworzyć metaliczny wodór w warunkach laboratoryjnych.

 

Zespół twierdzi, że dokonał dwóch postępów, które umożliwiły przeprowadzenie tego eksperymentu. Pierwszy polega na zastosowaniu układu diamentowych kowadeł, w których diamentowe końcówki nie są płaskie, lecz mają kształt toroidów. Dzięki temu, francuscy naukowcy zdołali przekroczyć ustanowiony limit ciśnienia 400 gigapaskali (Gpa), osiągając rekordowe 600 Gpa. Po drugie, do badań wykorzystano nowy typ spektrometru podczerwieni, który zaprojektowano w synchrotronie SOLEIL i pozwolił zmierzyć próbkę.

Źródło: P.Dalladay-Simpson/E.Gregoryanz

Francuski zespół twierdzi, że próbka wodoru podczas eksperymentu w laboratorium osiągnęła ciśnienie 425 GPa oraz temperaturę -193 stopni Celsjusza. W tych warunkach zaczęła absorbować całe promieniowanie podczerwone.

 

Naukowcy z całego świata bardzo sceptycznie podchodzą do tych doniesień – głównie ze względu na fakt, że wszystkie dotychczasowe próby w rzeczywistości nie pozwoliły wytworzyć metalicznego wodoru. Najnowszy eksperyment nie został jeszcze zweryfikowany.

 

Od dawna przypuszcza się, że metaliczny wodór może znajdować się wewnątrz planet gazowych, takich jak Jowisz. Dzięki tej substancji, astrofizycy mogliby badać warunki panujące wewnątrz gazowych olbrzymów bez konieczności wysyłania sond kosmicznych. Ponadto, naukowcy uważają, że metaliczny wodór może posiadać właściwości nadprzewodzące w temperaturze pokojowej i być może jest nawet metastabilny, czyli po przywróceniu normalnego ciśnienia, substancja zachowuje swój stan oraz właściwości. Wreszcie metaliczny wodór może posłużyć jako paliwo rakietowe o bardzo wysokiej wydajności, które znacznie ułatwi nam realizowanie załogowych i bezzałogowych misji kosmicznych.