Naukowcy z Niemieckiego Centrum Nauk Geologicznych (GFZ) w Poczdamie zarejestrowali znaczny sygnał napięcia płyt tektonicznych wzdłuż południowego brzegu morza Marmara w północno-zachodniej Turcji. Sygnał odkształcenia był rejestrowany aż przez 50 dni, co może wskazywać na znaczące ruchy magmy głęboko pod skorupą ziemską, do których dochodzi w pobliżu Stambułu.

Główny autor badania, dr Patricia Martinez-Garzon, wyjaśnia, że szczegółowa analiza pozwoliła grupie naukowców zidentyfikować wolny sygnał poślizgu, który przypuszczalnie nastąpił w połowie skorupy ziemskiej. Martinez-Garzon zaznacza też, że jest to sygnał tego samego rozmiaru, co największy kiedykolwiek odnotowany przypadek wzdłuż uskoku San Andreas w Kalifornii.

Badanie opisuje ogromne, trwające 2 miesiące, bardzo wolne trzęsienie ziemi, które miało miejsce na południe od Stambułu, pod powierzchnią morza Marmara. Sygnał odkształcenia skorupy ziemskiej i wstrząsów sejsmicznych był rejestrowany w tej lokalizacji przez 50 dni. Współautor badania, prof. Marco Bohnhoff, ma nadzieję, że badania pozwolą lepiej zrozumieć mechanizmy tego procesu i oszacować ryzyko trzesięnia ziemi dla Stambułu, zamieszkanego przez około 15 milionów ludzi.

Pojawienie się sygnałów odkształcenia zbiegło się w czasie z trzęsieniem ziemi u wybrzeży miasta Yalova, które zostało zakwalifikowane jako największe w tym regionie od 2008 roku. Naukowcy ustalili ponadto, że rejestrowane sygnały odkształcenia skorupy ziemskiej nie korelują z parametrami środowiskowymi, takimi jak: coroczne zmiany poziomu morza, opady czy temperatura.

Region na południe od Stambułu znany jest z generowania niszczycielskich trzęsień ziemi, powodujących dużą liczbę ofiar. Ostatnia poważna klęska żywiołowa miała miejsce w 1999 roku w pobliżu miasta Izmit, a w jej wyniku zmarło aż 20 tysięcy osób.

Podczas gdy obciążenie tektoniczne związane z ruchem płyt jest ciągłe, gromadząc w ten sposób energię sprężystą z dnia na dzień, uwolnienie zmagazynowanej energii może nastąpić sejsmicznie w postaci trzęsień ziemi lub asejsmicznie, powodując powolne sygnały odkształcania na głębokości. Zrozumienie interakcji pomiędzy oboma zjawiskami jest niezwykle ważne dla zdefiniowania zagrożenia sejsmicznego i ryzyka dla dużych ośrodków miejskich.