Naukowcy odkryli szczątki ślimaka z dobrze zachowanymi tkankami miękkimi w birmańskim bursztynie. Znaleziony brzuchonóg został przypisany rodzinie cykloforów, a analiza radioizotopowa wykazała, że ma ona około 99 milionów lat. Artykuł opisujący ślimaka został opublikowany w czasopiśmie Cutaceous Research.

Przemysłowe wydobycie bursztynu przeprowadzono w Birmie (obecnie Myanmar) w dziewiętnastym wieku, potem w latach trzydziestych dwudziestego wieku i obecnie jest kontynuowane od 2000 roku. W tym czasie w kopalniach znaleziono liczne szczątki stawonogów i roślin. Jeśli chodzi o ślimaki, bardzo trudno znaleźć ich starożytnych przedstawicieli. Najczęściej pojawiają się twarde części (muszle), ale miękkie tkanki ciała słabo się zachowują.

Po raz pierwszy opisali je naukowcy, pracujący pod kierownictwem Lidy Xing z China Geological University. Długość ciała znalezionego ślimaka wynosi około sześciu milimetrów, a rozmiar muszli jest nieco mniejszy niż pięć, co wskazuje, że dany osobnik był bardzo młody, gdy umierał. Ze względu na wiek gatunek ślimaka jest trudny do określenia, ale analiza działania bakterii wskazuje, że brzuchonoga można przypisać rodzinie Cyclophoridae, której współcześni przedstawiciele występują powszechnie w tym regionie.

Podobno nieco wydłużony kształt ciała ślimaka, według naukowców, wskazuje, że próbował on uciec z kropli żywicy. Ślimak był żywy w czasie konserwacji i dlatego tkanki miękkie są bardzo dobrze zachowane. Ślimak został przypisany późnej kredzie. Ma około 99 milionów lat. Wraz z nim znaleziono również innego ślimaka w kawałku bursztynu, ale jego szczątki były słabo zachowane.

W bursztynie występują również gady. Na przykład naukowcy opisali ostatnio szczątki szkieletu węża, który popadł w bursztyn w późnej kredzie. Przyjmuje się, że jest to najstarszy wąż, jakiego kiedykolwiek znaleziono w jantarze.