Naukowcy z University of Maryland odkryli, że największa na świecie pustynia – Sahara - od 1920 roku, zwiększyła swoją powierzchnię o około 10 procent. Z tego powodu niektórym krajom w środkowej Afryce grozi pustynnienie.

W nowym badaniu, które zostało opublikowane w Journal of Climate 29 marca, Sumant Nigam i jego współpracownicy wykazali, że pustynia rozszerza się na południe i obejmuje tropikalne obszary w Czadzie i Sudanie. Gleba, która niegdyś była wykorzystywana w rolnictwie, wysycha i staje się jałowa.

Badania wykazały, że zmiany nie obejmują jedynie Sahary, lecz również pozostałe pustynie na świecie. Przyrost powierzchni jest jednak najbardziej widoczny w przypadku dużych pustyń. Dzięki zastosowaniu metod statystycznych, które eliminują wpływ naturalnych cykli klimatycznych, naukowcy odkryli również, że zmiany klimatu są główną przyczyną ekspansji pustyni i odpowiadają za około 1/3 wzrostu.

Badacze odkryli także, że rozrost nie jest równomierny, a największe różnice występują wzdłuż północnej i południowej granicy pustyni.

„Sahara powiększyła swój rozmiar od lat 20. XX wieku o 11%–18% w zależności od pory roku.” – mówią badania. – „Pustynia rozszerza się na południe latem, a na północ zimą, co może zagrażać terenom rolniczym znajdującym się nieopodal.”

Naukowcy stwierdzili, że zaobserwowane trendy mogą mieć katastrofalny wpływ na życie ludzi w północnej Afryce, którzy są uzależnieni od gospodarki opartej na rolnictwie. Niektóre obszary niedaleko pustyni wysychają, ze względu na jej ciągłą ekspansję. Problem ten może mieć poważne konsekwencje, w tym degradację środowiska naturalnego, a nawet spowodowanie głodu w Afryce.