8 lat temu, 26 grudnia 2004 na Oceanie Indyjskim w pobliżu północnej części wyspy Sumatra (Indonezja), miało miejsce potężne trzęsienie ziemi o magnitudzie oszacowanej na 8,9 stopnia w skali Richtera. W około osiem godzin później odnotowano trzęsienie o magnitudzie 7,3.  Potem przez godzinę odnotowano serię wstrząsów o magnitudach ponad 6 w skali Richtera. Po basenie Oceanu Indyjskiego rozlało się kilkanaście kolejnych tsunami.

Wielkie fale uderzyły w wybrzeża Indii, Indonezji, Tajlandii i Sri Lanki.  W dzień potem 27 grudnia 2004 na wodach Zatoki Bengalskiej u wybrzeży Andamanów i Nikobarów (Indie) odnotowano nową serię wstrząsów około 6 stopni w skali Richtera. 

Tsunami z 26 grudnia było tak potężne, że po kilkudziesięciu godzinach osiągnęło wybrzeża Afryki Wschodniej, przynosząc destrukcję od Kenii do Tanzanii. Rozbudzona aktywność sejsmiczna nie ustawała i 29 grudnia 2004 na wodach Zatoki Bengalskiej odnotowano kolejną serię wstrząsów powyżej 6 w skali Richtera. 

Największe zniszczenia tsunami uczyniły w osiedlach na wybrzeżach Indii, Indonezji i na Sri Lance.  Łączna liczba ofiar śmiertelnych wynosi, co najmniej 225 000.  Wśród nich znajduje się bardzo wielu obcokrajowców spędzających święta w tropikach. Życie wielu osób zmieniło się nie do poznania od tego czasu i wzrosła też świadomość zagrożeń, jakie czyhają na ludzi w wyniku gwałtownej aktywności sejsmicznej.

Boxing Day Tsunami, bo tak bywa nazywane to wydarzenie z 26 grudnia było ogólnoświatowym wstrząsem i pierwszą wielką katastrofa naturalną transmitowaną przez telewizje całego świata. Mnogość filmów nagrywanych przez turystów i ich groza robi wrażenie do dzisiaj.