Od 1975 roku Wielka Brytania bardzo się zmieniła. Dziś kraj ten opuszcza Unię Europejską, podczas gdy przed ponad czterdziestu laty potwierdzał swoje członkostwo w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej. Jest też znacznie starszy jako naród.

W latach siedemdziesiątych 14,1 procent populacji miało 65 lub więcej lat. Teraz ta liczba wynosi 18 procent. Do 2045 roku oczekuje się, że prawie jedna czwarta ludności będzie powyżej 65 roku życia.

Taka sytuacja będzie miała ogromny wpływ na opiekę zdrowotną i społeczną. Badania, które ukazały się w „The Lancet” w tym tygodniu przewidują, że Wielkiej Brytanii i Walii liczba osób powyżej 65 roku życia wymagających opieki ze względu na niepełnosprawność związaną z wiekiem może wynieść 2,8 miliona w roku 2025 – 25 procent więcej niż w roku 2015.

W badaniu stwierdzono również, że poziom opieki społecznej jest niewystarczający. Autorzy ostrzegają, że jeśli problem ten nie zostanie rozwiązany w trybie pilnym, wiele osób o niskich dochodach nie będzie mogło żyć samodzielnie.

W ostatnich latach nieprzejrzysty stan opieki społecznej w Wielkiej Brytanii przyciąga uwagę publiczną. W ubiegłym roku, James Bloodworth, autor artykułu, doświadczył trudności w tym sektorze, gdy pracował pod przykrywką jako opiekun dla osób starszych, by zebrać materiały do swojej książki.

„W czasie swojej pracy natknąłem się na personel medyczny, który był traktowany nieodpowiednio. Większość kobiet, z którymi pracowałem było niedocenianych, ponadto otrzymywały one minimalne pensje i nie przeszły odpowiedniego szkolenia, by pracować ze starszymi ludźmi.” – dodał Bloodworth.

Problem ten sprowadza się do finansów. Od czasu kryzysu finansowego i zwiększonych wydatków rządkowych w 2008 roku, sektor opieki społecznej znacznie ucierpiał. W związku z tym firmy zapewniające opiekę osobom starszym były wybierane pod względem wydajności, a nie jakości świadczonych usług. Wiąże się to również z utratą pracowników, którzy nie chcieli pracować w trudnych warunkach za minimalne stawki. Około 300 tys. pracowników opieki odchodzi z pracy każdego roku.

Sytuacja ta uderza najbardziej w starsze, schorowane osoby, które potrzebują opieki na wyższym poziomie. Jakość świadczonych usług dramatycznie spadła. Wizyty u osób starszych stały się fikcją, ponieważ pracownicy mają od kilku do kilkunastu pacjentów w ciągu dnia. Ponad pół miliona wizyt opiekuńczych w latach 2010–2013 trwała pięć minut lub mniej.

Najbardziej oczywistym rozwiązaniem tego problemu jest zastrzyk gotówki dla sektora opieki społecznej, jednak skąd wziąć na to pieniądze? Opieka społeczna powinna również zacząć doceniać osoby, które wykonują tak ciężką pracę i zapewnić im właściwe szkolenia. Ze względu na Brexit, który zahamuje napływ siły roboczej, finansowanie sektora opieki społecznej powinno stać się sprawą priorytetową dla rządu.