Grupa plam 1429, która zaskoczyła wielką aktywnością wychodzi w końcu z zasięgu rażenia Ziemi, przesuwa się za zachodnią część tarczy Słońca. Pojawia się też godny konkurent tego regionu, grupa plam słonecznych oznaczona numerem 1432.

Ten obszar jest jednak nieporównywalnie mniejszy, od 1429, ale pozostaje na tyle aktywny, że stał się źródłem umiarkowanej intensywności rozbłysku o klasie M2.8, do którego doszło 14 marca o 19:21 UTC.  Plama 1432 pozostaje w pozycji zapewniającej efekty na Ziemi w przypadku gdyby doszło do wzmożenia aktywności słonecznej z tego regionu.

Eksperci od prognozowania pogody z NOAA szacują, że w ciągu najbliższych 24 godzin prawdopodobieństwo wystąpienia rozbłysków klasy M sięga 70%, a klasy X do 20%.

Tymczasem Ziemia przygotowuje się do małej lub umiarkowanej burzy magnetycznej ze względu na emisje słoneczne z 13 marca.  Oczekuje się, że cios dla ziemskiego pola magnetycznego nastąpi o 10:20 UTC (+ / - 7 godzin).  Rzeczywista prędkość wiatru słonecznego jest prawie 2 razy większa niż tło i osiąga 470 km/s.