Według wielu świadków, zorzom polarnym powstającym po szczególnie dużej aktywności słonecznej towarzyszą dziwne dźwięki przypominające słabe trzaski, syczenie lub szelest.  Odgłosy nie towarzyszą zjawisku przez cały czas, ale są słyszalne przez kilka minut, a potem znikają.

Przez długi czas sądzono, że te dźwięki są raczej wytworem wyobraźni. Jednak fińscy naukowcy byli w stanie nie tylko potwierdzić ich istnienie, ale także przedstawić wiarygodną teorię na temat ich powstawania.

Wcześniej sądzono, że te odgłosy mogą pojawiać się w wyniku różnicy między potencjałem powietrza podczas burz geomagnetycznych, co mogłoby skutkować elektryzowaniem obiektów na ziemi, na przykład liści lub szyszek sosnowych. Jednak fińscy naukowcy odkryli, że dźwięk pochodzi z wysokości 70 metrów nad powierzchnią Ziemi.

Według ekspertów, odgłosy to naładowane cząstki, które zatrzymały się w niższych warstwach atmosfery, co ma miejsce szczególnie podczas mroźnych nocy. Cząstki te szybko tracą swój ładunek w czasie, gdy emisja materiału słonecznego osiąga Ziemię. W rezultacie powstają bardzo niezwykłe dźwięki.