Często nie zdajemy sobie sprawy z tego jak bardzo zależni jesteśmy od zachowania Słońca. Wydaje nam się, że jego emisje będą ewentualnie czymś spektakularnym o ile wystąpią zawsze oczekiwane zorze polarne. Nikt nie brał jednak dotychczas pod uwagę, że pojedyncza wielka emisja słoneczna może mieć potencjał odpowiedni nawet do zniszczenia całego życia na Ziemi.

Astrofizycy z duńskiego Uniwersytetu w Aarhus, są pewni, że w przyszłości może nastąpić tak silny rozbłysk słoneczny, którego konsekwencją mogłoby być nawet niemal całkowite zniszczenie życia na Ziemi. Jakkolwiek rozbłyski na Słońcu są czymś normalnym, to hiper-rozbłysk, o którym mowa to coś o zupełnie innym ciężarze gatunkowym.

Mowa o zjawisku silniejszym niż największy znany ziemskiej nauce rozbłysk z jesieni 1859, zwany wydarzeniem Carringtońskim, od nazwiska brytyjskiego astrofizyka który go zaobserwował. Jego skutkiem była potężna burza magnetyczna i gigantyczne zakłócenia raczkującej technologii telegraficznej. Wielu operatorów telegrafów zostało wtedy porażonych na skutek indukcji magnetycznej wyzwolonej przez napierające na naszą magnetosferę naładowane cząstki elementarne.

Jak wynika z obserwacji wielu gwiazd podobnych do Słońca, prawdopodobieństwo super-rozbłysku o potencjalnie niszczącym charakterze jest całkiem spore. Coś takiego mogłoby się okazać miażdżącym ciosem dla całej flory i fauny z nami włącznie. Mowa o sytuacji w której mamy do czynienia z zupełną degradacją warstwy ozonowej skutkującą wystawienie na oddziaływanie promieniowania ultrafioletowego. Skutkiem tego musiałyby być powszechne nowotwory.

Obserwacje dokonywane za pomocą kosmicznych teleskopów wskazują na to, że natura zwykłych rozbłysków i tych monstrualnych, jest dokładnie taka sama. Różnica jest tylko w skali. Należy to traktować jako poważne ostrzeżenie dla nas. W ciągu ostatnich dwóch tysięcy lat wiemy o przynajmniej dwóch okresach wielkiej aktywności słonecznej, nikt jednak nie wie kiedy nastąpi kolejny.