W polityce zagranicznej dobrze jest kierować się zasadą wzajemności.. Co jednak począć gdy okazuje się, że polska mniejszość w Niemczech jest do słownie szykanowana, podczas gdy niewielka mniejszość niemiecka w Polsce cieszy się szerokimi przywilejami i pewnymi miejscami w parlamencie?

Właśnie z taką dziwną sytuacją mamy do czynienia, a ponieważ jeszcze do niedawna mieliśmy polską "wielką smutę" skutkującą podporządkowaniem naszych interesów tym niemieckim, nikt nie śmiał protestować. Jak to jednak możliwe, że zaledwie dwustutysięczna mniejszość niemiecka mieszkająca na Opolszczyźnie ma większe prawa obywatelskie w naszym kraju niż ponad dwumilionowa mniejszość polska w Niemczech.

Turcy jakoś potrafią zadbać o swoje, a gdy Niemcy stają się dla nich opresyjni dostają po głowie. Polaków za to można dowolnie batożyć, zabierać im dzieci i zakazywać mówienia po Polsku. Oficjalnie nie jest to żadnym rasizmem i przechodzi jak przez sito przez bariery politycznej poprawności. Zresztą pielęgnowany w mediach mit Polaków morderców Żydów skutkuje tym, że z Polakami można zrobić co się chce, bo mają białą skórę i złą reputację więc żaden przejaw nienawiści nie jest bynajmniej automatycznie klasyfikowany jako antypolonizm.

Doprawdy trudno to zrozumieć dlaczego w Polsce nie stosuje się zasady wzajemności. Jeśli Litwini są bezczelni i zwalczają Polskość, należy zwalczać przejawy Litewskości w Polsce. Jeśli potomkowie banderowców chwalą zbrodniarzy odpowiedzialnych za ludobójstwo nie można popierać takich "ludzi" w imię własnej chorobliwej rusofobii.

Tak samo gdy Niemcy z pogardą odnoszą się do mniejszości polskiej, nasyłając na tych ludzi własnych opresyjnych urzędników. Nie można udawać, że nic się nie dzieje i nie wprowadzać retorsji, chociażby w formie anulowania pewnej reprezentacji mniejszości niemieckiej w polskim parlamencie. Wszak znacznie liczniejszej mniejszości polskiej w Niemczech żadne z takich praw nie przysługuje.