Planetolodzy z Francji zaproponowali nową hipotezę, która może pomóc w odpowiedzi na pytanie, dlaczego orbita Księżyca jest nienaturalnie nachylona do płaszczyzny ekliptyki, czyli orbity Ziemi wokół Słońca. Wyniki najnowszych badań w tym zakresie zostały opublikowane w czasopiśmie Nature.

Zgodnie z jedną z najbardziej popularnych teorii pochodzenia Księżyca, powstał on mniej więcej 4,5 mld lat temu w wyniku zderzenia Ziemi z planetą wielkości Marsa. Interakcja ta doprowadziła do powstania dysku akrecyjnego z gruzu krążącego wokół Ziemi, który następnie uformował Księżyc.  Jednak ten model tłumaczy jedynie powstanie Księżyca, ale nie wyjaśnia ​​dlaczego kąt nachylenia jego płaszczyzny do płaszczyzny obrotu Ziemi nie wynosi około jeden stopień, ale obserwowane dzisiaj, pięć stopni. 

Korzystając z symulacji komputerowej naukowcy przeanalizowali wszelkie możliwe scenariusze, które mogły doprowadzić do zmiany nachylenia Księżyca na orbicie. Planetolodzy wykazali, że około 4,5 miliarda lat temu, pole grawitacyjne Ziemi odwróciło inne ciało niebieskie, które było o 0,6 do 1,2 razy cięższy niż satelita naszej planety. Stało się to w okresie gdy nasz Księżyc krążył już wokół Ziemi przez okres około stu milionów lat. 

Wszystko to miało miejsce wtedy gdy kosmiczne zderzenia były jeszcze czymś typowym, bo Układ Słoneczny jeszcze się formował. Właśnie jedno z tych zderzeń spowodowało, że ziemska masa, a więc i grawitacja, nagle wzrosła, co przełożyło się na wpływ na Księżyc, którego kąt nachylenia orbity wynosił około 10 stopni, a potem stopniowo zmniejszał się do obecnej wielkości.

Prawdopodobnie to właśnie temu drugiemu znaczącemu zderzeniu zawdzięczamy to, że górne warstwy ziemskiej skorupy ziemskiej są tak bogate w żelazo, złoto i platynę. Wcześniej uważano, że te rzadkie pierwiastki powstają gdzieś głęboko wewnątrz Ziemi, a ich wysoką zawartość w skorupie ziemskiej zawdzięczamy asteroidom wpadającym na naszą planetę.