Badacze z Washington University School of Medicine w Saint Louis oraz uczeni z Polski, Szwajcarii i Norwegii wykorzystali komórki siatkówki od myszy i ludzi oraz potężny laser, emitujący impulsy światła podczerwonego. Odkryto, że gdy światło pulsowało w bardzo szybkim tempie, światłoczułe komórki otrzymywały czasami podwójną ilość energii podczerwonej. Z przeprowadzonych eksperymentów wynika, że im krótsze impulsy, tym większa szansa że człowiek będzie mógł je zobaczyć. 

Fotony są zazwyczaj pochłaniane przez siatkówkę, która następnie tworzy tzw. fotopigmenty, rozpoczynające proces konwersji światła. Standardowo jeden fotopigment absorbuje jeden foton. Jednak tworząc wiele fotonów w bardzo krótkich impulsach, tak jak na powyższym przykładzie z laserem, można sprawić aby pojedyńcza cząsteczka absorbowała dwa fotony. Połączona energia dwóch cząsteczek światła jest wystarczająca aby ludzkie oko mogło zobaczyć coś, co zwykle nie jest widoczne.

Powyższego odkrycia dokonano właściwie przez przypadek. Niektórzy uczeni z zespołu powiadomili, że podczas pracy przy wspomnianym laserze sporadycznie widzieli przebłyski zielonego światła, dlatego postanowiono zbadać dlaczego tak się dzieje. Informacja na ten temat pojawiła się w czasopiśmie naukowym PNAS.