NASA informuje, że dziura ozonowa nad Antarktydą osiągnęła roczny szczyt, który przypadł na 11 września. W tym roku, maksymalny rozmiar dziury ozonowej osiągnął 24,1 milionów km2, co jest w przybliżeniu równe powierzchni Ameryki Północnej (24,7 milionów km2)

Kolejne pomiary wykazywały już, ze ozon zaczyna się odbudowywać i zarazem jej wielkość zaczęła maleć. W ubiegłym roku, maksymalna powierzchnia dziury ozonowej również osiągnęła 24 miliony km2.

W sumie dziura ozonowa nad Antarktydą w 2014 roku była mniejsza niż w rekordowym pod tym względem okresie przypadającym na lata od 1998 do 2006 roku. Jej wielkość jest jednak porównywalna do tych zanotowanych w 2011, 2012 i 2013 roku. Niepobity do dzisiaj rekord padł 9 września 2000 roku, gdy dziura miała 29,9 milionów km2.

^{Dziura ozonowa nad Antarktydą 11 września 2014 - Źródło: NASA}

Warto zaznaczyć, że dziura ozonowa miała maleć po realizacji planu redukcji freonów, które rzekomo miały powodować katastrofalne zniszczenie ozonu. Mimo, że freony zostały zakazane stały trend powstawania dziury ozonowej nie zmienił się.

Oznacza to, że powstawanie dziury powodują czynniki, na które nie mamy wpływu. Najbardziej istotne są okresy wyjątkowo zimnej pogody powodującej procesy rozpadu związków chloru w stratosferze.

Zobacz również:

http://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/niespodziewanie-odkryto-duza-ilosc-zwiazkow-zdolnych-zni...

http://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/zmniejszenie-warstwy-ozonowej-zmienilo-prady-cyrkulacyjn...