W czasach współczesnych długo wydawało się, że masywna warstwa lodu na Grenlandii jest czymś stałym. Jednak nazwa Zielony Ląd - Green Land do czegoś zobowiązuje. Badania naukowe wykazały, że pokrywa lodowa Grenlandii jest znacznie bardziej wrażliwa na zmiany klimatu, niż wcześniej sądzono.

Naukowcy z Cambridge University doszli do tego wniosku po przeanalizowaniu symulacji komputerowej przedstawiającej reakcję lodowców Grenlandii na zmieniający się klimat. Skupiono uwagę nie tylko na oczywistych parametrach takich jak szybkość topnienia powierzchni lodowca, ale także na procesach zachodzących w miękkich i luźnych obszarach ziemi pod nim.

Pokrywa lodowa Grenlandii to druga największa ciągła pokrywa lodowa na świecie, o powierzchni 1,7 miliona kilometrów kwadratowych. Lodowce Grenlandii zawierają tak dużą ilość wody, że topnienie zgromadzonego tam lodu może doprowadzić do wzrostu globalnego poziomu mórz o siedem metrów.

Teraz powierzchni lądolodu topnieje w tempie 200 gigaton rocznie, co powinno oznaczać wzrost poziomu morza o dodatkowe 0,6 mm rocznie. Dla porównania łączny roczny wzrost poziomu mórz według tego modelu wynosi 3 mm.

Kolejnym aspektem wpływającym na dystrybucję lodu do oceanów jest ruch lądolodu. Badanie wykazało, że pokrywa lodowa Grenlandii, wcześniej uznawana za stabilną, jest stale narażona na zmiany klimatu, ale również na krótkie intensywne zjawiska pogodowe takie jak deszcze i okresy nagłego ocieplenia.