Od dawna w mediach pojawiają się informacje wskazujące na to, że nowoczesne środki ochrony roślin zaprojektowane do zabijania szkodników, są śmiertelne również dla innych organizmów. Powszechnie wiadomo, że środki zawierające neonikotynoidy zabijają pszczoły, ale teraz pojawiają się dowody wskazujące na to, że śmierć na skutek tych chemikaliów dotyczy również ptaków.

Według ustaleń poczynionych przez ornitologów z holenderskiego Uniwersytetu Radboud, neonikotynoidy mają wpływ na cały ekosystem powodując porażenia układu nerwowego wielu gatunków, których zabijanie nie było celem sięgnięcia po tę technologię.

W odróżnieniu od zwykłych oprysków chemicznych neonikotynoidy są aplikowane nie na rośliny, tylko na ziarna. Gdy roślina kiełkuje i rośnie, trucizna przenika do czyniąc z niej toksyczną pułapkę dla każdego stworzenia. To dlatego pszczoły pobierając nektar z takich upraw często nie wracają już do ula gubiąc orientację w terenie, co jest sutkiem uszkodzenia systemu nerwowego.

Holenderscy naukowcy zauważyli też, że neuonikotynoidy pozostają w glebie skażając ją co skutkuje tym, że kolejne rośliny również są toksyczne dla wszystkich owadów, nawet jeśli tak miało nie być. Taki stan może się utrzymywać przez długo czas. Uczeni twierdzą, że skutkiem takiego skażenia jest spadek populacji niektórych gatunków ptaków.

Specjaliści badali poziom skażenia gleby i korelowali te dane z liczebnością znanych im gatunków ptaków. Okazało się, że w przypadku 14 gatunków ich populacja spadła o około 3,5%.

Pestycydy mogą przyczyniać się do zabijania ptaków na dwa odrębne sposoby. Badacze sugerowali, że ptaki mogą jeść części zanieczyszczonych roślin, szczególnie nasion. Według badań z 1992 roku dokonanych przez amerykańską Agencję Ochrony Środowiska, wróble, które jadły nasiona potraktowane neonikotynoidami straciły zdolność do latania i stały nieruchomo. Po drugie, neonikotynoidy mogą zniszczyć bazę pokarmową ptaków, które żywią się owadami i innymi bezkręgowcami.

Najnowsze wyniki badań na temat wpływu neonikotynoidów na ekosystem zostały opublikowane w najnowszym wydanie czasopisma Nature.