Kometa C/2012 S1 zwana też ISON zaczyna nabierać prędkości zmierzając w stronę Słońca. Ekstremalnie bliskie spotkanie z naszą gwiazda może jednak spowodować fragmentację jej jądra. Okazuje się, że nawet wtedy Ziemia będzie bezpieczna i nie grozi jej zderzenie z jej pozostałościami.

Obecnie kometa ISON, zwana też trochę na wyrost kometą stulecia, zbliża się do Marsa. Najbliżej tej planety będzie 1 października 2013 roku. Jej jasność nie zmienia się zgodnie z założeniami astronomów, ale z pewnością znalazła się ona już za punktem zamarzania i teraz powinniśmy być w stanie zobaczyć zauważalny wzrost jej komy, a zarazem warkocza. Na razie jednak nic takiego nie ma miejsca,

Jeśli kometa ISON rozpadnie się na skutek oddziaływania wysokich temperatur to dojdzie do tego w okresie największego zbliżenia do Słońca. Peryhelium spodziewane jest 28 listopada, kiedy obiekt ten znajdzie się w odległości 1,2 miliona kilometrów od powierzchni gwiazdy.

ISON jest klasyfikowana, jako kometa nieokresowa, pochodząca z hipotetycznego Obłoku Oorta. Astronomowie nazywają takie ciała niebieskie kometami muskającymi Słońce. Znamy przypadki takich komet, które wpadają na Słońce i giną, przelatują w całości, nawet przez koronę gwiazdy, albo rozpadają się na wiele fragmentów.

Zwłaszcza ten ostatni scenariusz może budzić obawy, ale specjaliści zapewniają, że rozpad komety to nie hollywoodzka eksplozja i rozczłonkowanie jądra nie powoduje, że każdy z fragmentów leci w inną stronę. Po rozpadzie każda z części powinna kontynuować lot według zbliżonej trajektorii i miną nas o kilkanaście milionów kilometrów. W przeszłości obserwowano już takie wydarzenia wielokrotnie, na przykład w 2006 roku, gdy los taki spotkał kometę S-W 3.

^{Kometa S-W 3 - źródło: ESO}

Po rozpadzie jasność obiektu tego typu raczej spadnie, więc będzie to zła wiadomość dla obserwatorów nieba, ale mogą to być dobre wieści dla astronomów, którzy z chęcią zobaczyliby efekty takiej fragmentacji, co stanowiłoby szanse na podjęcie dodatkowych badań tych tajemniczych obiektów.