Mimo, że aktywność słoneczna nadal pozostaje na bardzo niskim poziomie, z nielicznym rozbłyskami C i B, to tarcza słoneczna zapełniła sie plamami i obecnie znajduje się na niej aż 10 aktywnych regionów o różnej wielkości i konfiguracji magnetycznej

Trzy grupy plam słonecznych: 1713, 1718 i 1719 są szczególnie duże. Zwłaszcza ta ostatnia ma szansę na wyzwolenie rozbłysków klasy M. Progności z NOAA szacują prawdopodobieństwo takiego rozbłysku na 30% a rozbłysku X na 1%. Według nich w najbliższych dniach nie jest spodziewany znaczący wzrost aktywności Słońca. Inne zjawiska solarne również są na niskich poziomach. Dobrym tego przykładem jest niewielka prędkość wiatru słonecznego.

Obserwując zachowanie naszej gwiazdy w ciągu ostatnich kilku miesięcy nie sposób nie zadać pytania: gdzie jest to oczekiwane maksimum cyklu? Astrofizycy bezradnie rozkładają ręce opowiadając historie przypominające żartobliwą góralską prognozę pogody, "albo bedzie słońce albo dysc".

Szczyt cyklu przekładano już wielokrotnie. Miał być na przełomie  grudnia i stycznia, nie było. Miał byc w pierwszej połowie 2013 a na Słońcu wieje nudą. Rozbłyski klasy M to przecież nic nadzwyczajnego. Przypomnijmy, że ostatni rozbłysk X miał wielkość X1.8 i wystąpił 23 października 2012 roku.