Mimo, że nie każdy jest tego świadomy, nasza wiedza o wnętrzu Ziemi jest najwyżej szczątkowa. Aby ją jednak pogłębić stosuje się rozmaite metody. Ponieważ człowiek nie był w stanie przewiercić się głębiej niż kilkanaście kilometrów w dół to wiedza o tym, co znajduje się poniżej może być czerpana tylko z metod detekcji reflektometrycznej. Jak jednak zrozumieć zaskakujące różnice między pomiarami fal sejsmicznych w różnych częściach świata?

Analiza składu wnętrza Ziemi możliwa jest wtedy, kiedy jest jakieś trzęsienie ziemi. Grzechot roznosi się wtedy po całej planecie a odbicia fal mogą dać wiele interesujących informacji. To właśnie na takich badaniach oparto hipotezę wewnętrznego jądra, jako źródła magnetyzmu. Nie jest to jednak obszar jednorodny, o czym świadczy fakt, że naukowcy rejestrują inne charakterystyki fal w zależności od tego gdzie dochodzi do trzęsienia ziemi i gdzie znajduje się punkt przeciwległy zdolny do odebrania fali i dokonania pomiaru. Trudno było to zrozumieć, ponieważ wyglądało na to, że fale sejsmiczne zachowywały się inaczej przechodząc przez jądro ziemi pod różnymi kontami.

Uczeni z Wielkiej Brytanii i z Kalifornii zbadali ten fenomen i doszli do wniosku, że w jądrze wewnętrznym również dochodzi do konwekcji i w ciągłej cyrkulacji mogą być tam większe skały. Tylko tak da się wyjaśnić duże różnice czasu, jaki fale sejsmiczne potrzebują do przeniknięcia planety.

Aby być w stanie zrozumieć skomplikowaną naturę wewnętrznego jądra musimy sięgnąć do tego jak w ogóle powstała Ziemia. Wzrost jądra wewnętrznego determinował nie wprost ruch w jądrze zewnętrznym, który to proces jest według nauki powodem istnienia pola magnetycznego Ziemi.

Najnowsze badania opublikowane w Geophysical Research Letters sugerują, że różnice w czasie propagacji fal sejsmicznych wynikają ze zjawiska konwekcji, które musi również zachodzić w części jądra wewnętrznego. Brzmi to jak herezja, bo uczy się nas, że jądro wewnętrzne jest stałe. Naukowcy twierdzą jednak, że temperatura jadra wewnętrznego maleje od środka do jego brzegów a zestalona powierzchnia jądra wewnętrznego może mieć tendencję do tonięcia, co wywołałoby konwekcję i dało potrzebne wytłumaczenie dla rejestrowanych anomalii.