Szum Ziemi, zwany także hałasem sejsmicznym, to odgłos, który bywa też określany sejsmicznym tłem. Jest to dzwięk o niskiej czestotliwości i zmiennym natężeniu, który jest wykrywany na całej naszej planecie. Naukowcy planują wykorzystanie tego fenomenu w celu przeskanowania Ziemi i ustalenia, z czego właściwie się składa.

Geofizycy podejmują kolejną próbę doprecyzowania tego, z czego zbudowana jest nasza Ziemia. Wstyd to przyznać, ale do tej pory ludzie dowiercili się na tak niewielka głębokość, w głąb płaszcza planety, że odpowiada to delikatnemu ukłuciu igłą. Dlatego całą wiedzę na temat wnętrza Ziemi czerpiemy z różnych źródeł składając pozyskaną w ten sposób fragmentaryczną wiedzą w większa całość. Oznacza to jednak, że nadal wiele teorii jest jeszcze do zweryfikowania a nasza wiedza pełna jest dziur i uproszczeń.

Trudno się, zatem dziwić, ze powstają nowe technologie do badania tej tajemniczej nieodkrytej przestrzeni. Wykorzystanie ku temu sejsmiczne szumu wydaje się być doskonałym pomysłem na przeprowadzenie testów, które mogą być porównywane do stosowanych w skali mikro technik medycznego obrazowania.

Szum sejsmiczny składa się z różnych źródeł. Powodują go oceany, wiatr, ale również wiele innych żywiołów. Zwykle naukowcy są w stanie prowadzić analizy tylko podczas trzęsień ziemi a ponieważ nie umiemy jeszcze ich przewidywać to ograniczenie badań tylko do momentu wstrząsów znacznie ograniczało możliwości poznawcze. Opracowanie technologii analizowania szumu sejsmicznego otwiera nowe możliwości i umożliwia prowadzenie badań nawet wtedy, kiedy akurat nie trzęsie się ziemia.

Przewaga tej metody polega, zatem na tym, że w końcu da się dzięki niej dowiedzieć czegoś o wnętrzu ziemi w obszarach o znikomej aktywności sejsmicznej. Takim miejscem jest Finlandia, która jest posadowiona na bardzo starych skałach. W sumie naukowcy zamontowali 42 stacje sejsmiczne a potem już w warunkach laboratoryjnych zarejestrowane odgłosy zostały ze sobą porównane.

Dzięki zebranym danym uczeni zdołali dokładnie zmodelować kolejne warstwy począwszy od skorupy ziemskie poprzez płaszcz. Naukowcy stwierdzają, że metoda ich badań wnętrza naszej planety jest prawie kompletna i można rozpoczynać pomiary w kolejnych lokalizacjach. Być może za jakiś czas słuchanie sejsmicznego szumu Ziemi będzie zwyczajową praktyką a dane pozyskane z takiego monitoringu mogą służyć w przyszłości nawet do przewidywania wstrząsów sejsmicznych o dużej magnitudzie.