Depresja staje się cywilizacyjnym problemem, ta poważna choroba dotyczy coraz większej ilości osób. Według Światowej Organizacji Zdrowia, już w 2020 roku, depresja może stać się przyczyną drugiej najczęstszej choroby u kobiet i u mężczyzn, zaraz po zaburzeniach układu sercowo-naczyniowego.

W samej Francji na depresję cierpią ponad trzy miliony ludzi. Ponadto, jest ona główną przyczyną samobójstw.  Jednakże, w zachodnim świecie jest rzadko wykrywana, ponieważ objawy są w większości nieznane publicznie.  Naukowcy próbują zrozumieć przyczyny choroby i prowadzą badania relacji między depresją i genomem ludzkim.  W ten sposób byli w stanie ustalić, że chociaż dzisiaj depresja znacznie zaburza życie społeczne, to kilka wieków temu wręcz pomogła naszym przodkom.  Niewiarygodne, ale prawdziwe. Jak to możliwe?

Odpowiedź na to pytanie daje genetyka. Okazuje się, że pewne geny, które zwiększają ryzyko depresji pomagają jednocześnie wzmocnić układ odpornościowy, czyli obronę organizmu przed infekcjami.  Eksperci zauważyli, że depresja jest często uwarunkowana w genach, a następnie kodowane są behawioralne reakcje immunologiczne, które chronią organizm przed patogenami.

Niektóre mutacje genu NPY są związane na przykład z podwyższeniem temperatury ciała, co daje klasyczną odpowiedź immunologiczną.  Mutacja tego genu sprawia, że ​​nasza walka z chorobami, takimi jak zapalenie płuc i gruźlica jest skuteczniejsza.  Naukowcy odkryli, że zmodyfikowana wersja genu NPY jest bardziej powszechne u osób narażonych na depresję.

Ale to nie wszystko. Eksperci uważają, że niektóre objawy choroby takie jak izolacja emocjonalna i bierność dały naszym przodkom przewagę.  Bierność pozwala organizmowi wysłać całą niewykorzystaną energię do walki z infekcją.  Podobnie, izolacja, a to oznacza zmniejszona aktywność społeczną, co minimalizuje ryzyko złapania choroby od innych ludzi. Wszystko to doprowadziło naukowców do wniosku, że objawy depresji są ściśle związane z fizjologiczną odpowiedzi na zakażenie, a także wyzwaniami temu towarzyszącymi.

Depresja może się, zatem aktywować, gdy organizm uznaje, że może to być dla niego korzystne. Od wielu lat wiadomo, że depresja zaczyna się od łagodnych stanów przypominających zwykle hipochondrię. Jest to proces, w którym chory próbuje zwrócić na siebie uwagę. Koncepcja, że depresja jest inicjowana przez jakieś dysfunkcje organizmu może mieć solidne podstawy. Bardzo często na chorobę tą zapadają alkoholicy i często kończy się to u nich samobójstwem.

Postawy depresyjne w społeczeństwie zależą również od pory roku. Znacznie częściej choroba ta zaczyna się ujawniać w miesiącach z mniejszą niż zwykle ilością światła słonecznego. Nauka już dawno zidentyfikowała związek między nasłonecznieniem a nastrojem ludzi. To właśnie, dlatego depresja tak często towarzyszy alkoholizmowi, który jest zmorą wszystkich północnych krajów, w których jest zimno i pada przez cały rok.

W głowie człowieka chorego na depresję dzieją się procesy niezrozumiałe dla tak zwanych normalnych. Myśli przebiegają po głowie niczym superszybkie chmury, z których co jakiś czas uderza jak piorun jakaś pozornie irracjonalna myśl. Ludzie chorzy na depresje potrafią widzieć związek w wydarzeniach absolutnie ze sobą niezwiązanych. Bardzo trudno jest takim osobom pomóc, ponieważ one same nie zauważają, że dzieje się z nimi coś złego.

Biorąc pod uwagę fakt, że już za mniej niż 10 lat depresja może być drugim największym zabójcą na Ziemi warto dowiedzieć się trochę o tej ciężkiej chorobie, aby być w stanie zdiagnozować na czas niepokojące objawy czy to u siebie czy u osób z najbliższego otoczenia.